ربات ها رایانه هایی هوشمند دارای حسگرها، پویایی و قابلیت ارتباط هستند. آن ها باید طوری برنامه ریزی شوند که با ما و محیط پیرامونشان ارتباط برقرار کنند. ده ها میلیون خانوار در سراسر جهان هم اکنون صاحب روبات هایی به منظور خدمات یا سرگرمی هستند مانند Roomba، Sony Aibo، Pleo یا Lego Mindstorms که برای انجام کار های جدیدی برنامه ریزی می شوند. صاحبان این ربات ها در جستجوی یافتن اپلیکیشن های جدیدی برای گسترش قابلیت ها و یا بهبود عملکرد ربات هایشان هستند.
در فیلم «ماتریکس ۱» هنگامی که نئو به هلیکوپتر اشاره کرد و از ترینیتی پرسید:« تو میتونی اینو به پرواز در بیاری؟ » و او پاسخ داد:« هنوز نه » بنابراین ترینیتی یک «برنامه ی خلبانی» دریافت کرد که در مغز او بارگذاری شد و آن ها توانستند با هلیکوپتر پرواز کنند. برای ما انسان ها، با وجود جسم مان و مغز غیر قابل ارتقا دادنمان، امکان کسب مهارت های جدید با اتصال مغز به رایانه همچنان یک ایده ی علمی تخیلی است، البته نه برای ربات ها.
برنامه نویسی برای ربات ها می تواند به زبان های C، C++، C#، Java، Python و حتی سایر زبان ها نوشته شود. در اینفوگرافیک زیر اطلاعات بیشتری در این خصوص آمده است
