تقریبا تمامی جنبه‌های زندگی مدرن (خرید، بانکداری، کار و… )را می‌توان به صورت آنلاین انجام داد؛ اما با این وجود طبق تحقیقاتی که Ofcom نهاد نظارت بر ارتباطات انگلستان انجام داده، هنوز هم ۱.۵ میلیون خانه در انگلستان به اینترنت دسترسی ندارند. براساس تحقیقات این نهاد نظارتی شکاف دیجیتالی در حال افزایش است.
به گزارش پیوست، هرروز افراد بیشتری به اینترنت دسترسی پیدا می‌کنند؛ اما این به معنای رفع نابرابر‌ها نیست. طبق گزارشی که سال گذشته ارائه شد تا ۶ درصد از خانوار‌های این کشور به اینترنت دسترسی ندارند و تقریبا نیمی از آنها معتقدند که اینترنت برای آنها «بیش از حد پیچیده» است.
از دیگر موانع دسترسی به اینترنت عدم تمایل کاربران است و ۴۲درصد از پاسخ‌دهندگان این تحقیق معتقدند که نیازی به اتصال به اینترنت نمی‌بینند. از نگاه یک سوم خانوارها (۳۶درصد)، قیمت اینترنت یکی از موانع دسترسی است.
اگرچه اعداد و ارقام چشمگیر هستند؛ اما شرایط در حال بهبودی است، سال گذشته Ofcom رقم ۱۱ درصدی را برای خانوار‌های آفلاین انگلستان گزارش کرده بود.
از آن زمان تا به امروز، پاندمی کوئید-۱۹باعث شده تا بسیاری از کاربران برای دسترسی به خدمات اساسی در دوران قرنطینه مجبور به استفاده از اینترنت شوند. این بحران برای کسانی که مهارت محدودی در زمینه دیجیتال داشتند یک محرک برای تغییر بود و آنها را مجبور به استفاده از تکنولوژی‌های جدید می‌کرد و اعتماد بنفس آنها را در فضای آنلاین افزایش می‌داد.
از خرید آنلاین گرفته تا درخواست گواهینامه رانندگی از طریق اپلیکیشن تماس ویدیویی، بسیاری برای استفاده از خدماتی که پیشتر به صورت حضوری هم انجام نمی‌دادند به اینترنت رجوع کردند و درنتیجه شکاف مهارت‌های دیجیتال به ویژه بین نسل جوان و مسن کوچکتر شد.
اما طبق اعلام Ofcom آمار نشان می‌دهد کسانی که هنوز هم به فضای آنلاین ورود نیافتند بیش از پیش تضعیف خواهد شد. گروهی که کمترین احتمال دسترسی به اینترنت خانگی را داشتند افراد بالای ۶۵ و خانوار‌های کم درآمد و قشر ضعیف اقتصادی بودند.
برای مثال در حالی که ۹۷درصد از گروه‌های مرفه اجتماعی-اقتصادی در خانه از اینترنت استفاده می‌کنند، برای گروه ضعیف این رقم به ۸۶ درصد کاهش پیدا می‌کند. این گروه‌ها شاید بیشترین حس عقب‌‌ماندگی را در زمان انزوا اجتماعی یا انجام کارهایی داشتند که حالا به صورت آنلاین انجام می‌گیرد.
برای مثال با آنلاین شدن خدمات درمانی و تبدیل شدن پزشکی از راه دور به یکی از هنجار‌ها در چند ماه گذشته، کسانی که اتصال اینترنتی نداشتند برای مشاوره با پزشک با مشکلات زیادی روبرو شدند.
یی چوانگ دی، رئیس گروه استراتژی و تحقیق Ofcom می‌گوید: «قرنطینه برای بسیاری از مردم میراث ماندگار دسترسی بهتر به اینترنت و درک بهتر دیجیتال را به ارث می‌گذارد. اما شکاف دیجیتال برای آن دسته اقلیتی از کودکان و بزرگسالان که به اینترنت دسترسی ندارند بزرگ تر شد.»
در حالی که ۹۷درصد از گروه‌های مرفه اجتماعی-اقتصادی در خانه از اینترنت استفاده می‌کنند، برای گروه ضعیف این رقم به ۸۶ درصد کاهش پیدا می‌کند
برخی از بزرگترین نابرابری‌های دسترسی به اینترنت را در بین کودکان شاهد هستیم. در حالی که طبق گزارش Ofcom تقریبا تمامی کودکان پنج تا ۱۵سال امکان دسترسی به اینترنت را در خانه دارند (کمتر از ۱ درصد آفلاین هستند)، این تحقیق نشان داد که نحوه دسترسی کودکان به اینترنت متفاوت است.
در خانوار‌های قشر آسیب پذیر اقتصادی، ۸۹درصد از کودکان امکان دسترسی به کامپیوتر خانگی یا لپتاپ را داشتند، در حالی که این رقم در خانوار‌های مرفه تا ۹۸درصد افزایش پیدا می‌کند.
این ارقام نشان می‌دهد که با مجازی شدن مدارس در سال گذشته، کودکانی که از قشر ضعیف هستند دسترسی سخت‌تری به یک دستگاه مناسب برای آموزش آنلاین دارند و نسبت به هم سن‌های خود از آموزش عقب مانده‌اند.
از بین کودکانی که دسترسی تمام وقت به یک دستگاه را در خانه داشتند، دو سوم از کودکان برای آموزش خانگی یک دستگاه اشتراکی داشتند و ۳درصد اعلام کردند که قادر به انجام تکلیف مدرسه نیستند.
نیک دیویس، مدیر برنامه یک موسسه دولتی که در این تحقیق شرکت نکرده است در مصاحبه با وبسایت ZDNet می‌گوید:«این نکته مثبتی است که تقریبا تمامی کودکان حالا در خانه‌هایشان به اینترنت دسترسی دارند، اما مشکل بزرگ دسترسی به یک دستگاه است و بخش زیادی از کودکان دستگاه مشترک دارند.»
او ادامه داد: «این موضوع مدرک دیگری است که نشان‌دهنده عدم برابری دسترسی دانش آموزان ثروتمندتر نسبت به دانش آموزان ضعیف از لحاظ اقتصادی به آموزش از راه دور در دوران بحران است. دانشمندان ثروتمند زمان بیشتری برای فعالیت‌های آموزش در دوران پاندمی دارند که شکاف بزرگی از لحاظ سهولت دسترسی محسوب می‌شود.»
دیویس سال گذشته گزارشی منتشر کرد که چگونگی توزیع لپتاپ و تبلت بین کودکان کشور انگلیس و تاثیر آن بر نابرابری آموزشی را بررسی کرد. او دریافت که دانش آموزان ثروتمندتر در دوران قرنطینه به طور میانگین ۷۵ دقیقه بیشتر برای فعالیت‌های آموزشی زمان گذاشتند که این موضوع تا حدی به دلیل دسترسی بهتر به دستگاه‌های دیجیتال است.
در طولانی مدت عدم دسترسی به آموزش به دلیل عدم دسترسی به تجهیزات دیجیتال به ۲.۵درصد درآمد کمتر در ادامه زندگی و افزایش احتمال بیکاری و زندگی در فقر منتهی خواهد شد.
دولت انگلستان میلیون‌ها پوند لپتاپ و روتر وایفای را برای برخی دانش‌آموزان ممتاز و ضعیف اقتصادی در نظر گرفت و تا به حالا ۱.۳ میلیون لپتاپ و تبلت در اختیار آنها قرار گرفته است. اما تحقیق Ofcom نشان می‌دهد شکاف دسترسی کودکان و خانوار‌های آسیب پذیر اقتصادی به اینترنت نسبت به ثروتمندان هنوز هم قابل توجه است.
در خانوار‌های قشر آسیب پذیر اقتصادی، ۸۹درصد از کودکان امکان دسترسی به کامپیوتر خانگی یا لپتاپ را داشتند، در حالی که این رقم در خانوار‌های مرفه تا ۹۸درصد افزایش پیدا می‌کند.
دیویس می‌گوید: «دانش آموزان کم و بیش زمان آموزشی خود را از دست داده‌اند. سوال اینجاست که اگر مدارس دوباره تعطیل شوند چه اتفاقی می‌افتد. ما امیدواریم که با وجود احتمال بالای قرنطینه، دیگر قرنطینه جدیدی اتفاق نیوفتد و دولت برنامه‌ای داشته باشد که درصورت الزام به بسته شدن دوباره مدارس، دانش آموزان از درس‌های خود عقب نمانند.»
تحقیق Ofcom علاوه بر ارزیابی دسترسی مردم این کشور به اینترنت، نحوه استفاده گروه‌های مختلف از اینترنت را نیز بررسی کرد. برای مثال تحلیل‌ها نشان می‌دهد که استفاده از پلتفورم‌های اشتراک‌گذاری ویدئو در بین تمام کودکان تقریبا یکسان است و اکثریت از بازی و شبکه‌های اجتماعی نیز استفاده می‌کنند.
بازی در بین بزرگسالان نیز شهرت پیدا کرده است و ۶۲ درصد از بزرگسالان می‌گویند که روی دستگاه‌های مختلف بازی می‌کنند. نوجوانان نیز از شبکه‌های مجازی مختلف استفاده می‌کنند و استفاده از تیک‌تاک رشد قابل توجهی داشته و از ۵.۴ میلیون کاربر در اولین ماه‌های سال ۲۰۲۰ به ۱۲.۹ میلیون کاربر رسیده است.
