وقتی می گوییم اختراع برتر اولین چیزی که به ذهنتان می رسد چیست؟ لابد یک دستگاه پیچیده و عجیب غریب که از هرطرفش یک سری سیم رد شده و هر ۵ثانیه یک بار یک جرقه می زند و مخترعی که با مو های افشان و عینک ته استکانی کنارش نشسته؟ نه اینطور ها نیست؛در واقع اختراعات برتر هرساله از بین اختراعاتی انتخاب می شوند که بتوانند ساده تر ،کاربردی تر و تاثیرگذارتر از چیزهایی باشند که قبل تر از آن ها استفاده می کردیم.لیست ۱۰ اختراع برتر مجله معتبر Popular Science هم موید این مطلب است. با ما باشید با قسمت نهایی از معرفی ۱۰ اخراع برتر سال ۲۰۱۵ از دیدگاه مجله Popular Science.
آلودگی سنج شخصی
مخترعین:Kevin Hart,Laura Moe
شرکت تولید کننده محصول:TZOA Wearables
نام اختراع:TZOA
هزینه ساخت: اعلام نشده
شاید فکر کنید همه افراد عضو کمپین های محیط زیست افرادی افراطی در این زمینه هستند. اما Kevin Hart (تکنسین برق) و Laura Moe (پرستار) این گونه نیستند. آنها جز آن دسته افرادی هستند که فقط برای سرگرمی در این کمپین ها شرکت می کنند ،اما در عین حال جز افرادی هم به حساب می آیند که بی تفاوت از کنار مسائل رد نمی شوند.دقیقا مشابه کاری که در سال ۲۰۱۳ انجام دادند؛روزی که تصمیم گرفتند برای مهم ترین معضل محیط زیست ،یعنی آلودگی هوا،فکری کنند.در اکثر شهرها فقط تعداد انگشت شماری تحلیل گر میزان ذرات معلق در هوا وجود دارد که از قضا بسیار هم گران قیمت هستند .تا قبل از اینکه Hart و Moe دست به کار شوند هیچکس به فکر یک تحلیل گر پوشیدنی شخصی که هرجا قادر است اطلاعات مربوط به ذرات معلق موجود در هوا را اندازه گیری کند نبود.بعد از ان که این زوج تصمیم به انجام این کار گرفتند ،به منظور گسترش کارشان به چند آزمایشگاه مثل Vancouver Lab که در نزدیکی محل زندگیشان بود و British Colombia مکاتبه کردند و در نهایت موفق به تشکیل گروهی متشکل از متخصصان شدند ،که در کنار هم در یک مکان اجاره ای در آخرین طبقه یک ساختمان تجاری شروع به کار کردند. این سنسور زیبا اندازه حدود یک کلوچه کوچک دارد که ذران معلق موجود در هوا را اندازه گیری می کند.Hart و Moe تصمیم گرفتند که این سنسور پوشیدنی را TZDA بنامند و به قیمت ۹۹ دلار در سال ۲۰۱۵ به فروش برسانند
پرینتر بریل ساخت کمپانی Lego
مخترعین:Shubham Banerjee
شرکت تولید کننده محصول:Braigo Labs Inc.
نام اختراع:Braigo
هزینه ساخت: اعلام نشده
هنگامی که Shubham دوازده سال بیشتر نداشت با یک نامه خیریه به نفع افراد نابینا مواجه شد و از والدینش پرسید که افراد نابینا چگونه باید از این دست نامه ها را مطالعه کنند؟والدینش پیشنهاد کردند که او برای یافتن پاسخ این سوال از گوگل کمک بگیرد.پس از جستوجوی فراوان نتیجه یک پرینتر بریل گران قیمت با رقمی معادل ۱۸۰۰ دلار بود.بعد از این ماجرا او تصمیم گرفت که نمونه ارزانتر این دستگاه را با استفاده از اسباب بازی دوران کودکی اش یعنی Lego بسازد. Shubham اولین مدل Braigo را در سال ۲۰۱۴ ساخت ولی این دستگاه تنها قادر بر روی پرینت بر روی رول های نازک کاغذی مانند دستگاه تلگراف بود.در تابستان ۲۰۱۴ او آزمایشگاه Braigo را با کمک والدینش راه اندازی کرد تا بتواند دستگاهی بهتر و کارآمدتر تولید کندو در پاییز همان سال بود که او Braigo 2.0 را در مجمع توسعه دهندگان اینتل ارائه کرد و با پیشنهاد همکاری خود اینتل مواجه شد.اکنون Braigo 13 که نمونه تکمیل شده Braigo 2 است عرضه شده که از همان قطعات Braigo 2 در آن استفاده شده با این تفاوت که این قطعات توسط یک چیپست Intel Edisonپشتیبانی می شوند.این دستگاه پیشرفته،سبک و قابل حمل بوده و قادر به استفاده از تکنولوژی های WiFi و Bluetooth برای سهولت در کاربرد و همچنین دارای قابلیت پرینت مستقیم از صفحات وب به منظور افزایش کارایی است.این دستگاه قادر است تا ۱۶۰ کلمه را در عرض ۳۵ ثانیه به خط بریل تبدیل کند و قیمتی کمتر از ۵۰۰ دلار آمریکا دارد.
واکسن های بدون سوزن
مخترعین:Kasia Sawicka
شرکت تولید کننده محصول:ImmunoMatrix LLC
نام اختراع:ImmunoMatrix
هزینه ساخت: ۱۰۰,۰۰۰-۲۰۰,۰۰۰$
واکسن ها سالانه جان میلیون ها نفر را نجات می دهند، اما برای تزریق بیشتر آن ها به بدن سوزن مخصوص نیاز است. این مسئله شاید برای شما زیاد مهم نباشد، اما در مکان هایی که امکان دسترسی به لوازم استریل شده وجود ندارد، این مسئله یک خطر جدی به شمار می رود. Kasia Sawika، یک مهندس که در رشته مهندسی پزشکی تحصیل می کند، به تازگی توانسته به راه حلی بدون درد و مشکل برای این مسئله، دست پیدا کند. رابط Immuno Matrix که می تواند بیماران را بدون ورود به پوست واکسینه کند. به عقیده خود Sawicka، این اختراع می تواند تحولی در نحوه دارورسانی به بدن ایجاد کند؛ خصوصا زمانی که یک بیماری همه گیر می شود.
پوست بدن، مولکول های درشت را به راحتی از خود عبور نمی دهند به همین دلیل Sawicka مجبور بود برای ایجاد این مکانیسم، راه دیگری را برای عبور از سد این مانع پیدا کند. بر اساس تحقیقاتی که در دانشگاه توسط Sawicka و تیمش، Stony Brook، در حال انجام است، مشخص شده است که ماده ای به نام Poly_Vinylpyrol Lidoneکه در اسپری های نگه دارنده مو استفاده می شوند، قادر است آب را به مقدار بسیار بالایی جذب کند و اگر مقدار زیادی آب از روی پوست جذب شود، در هنگام بازگشت رطوبت به سطح پوست ،بدن این اجازه را به مولکول های پوستی می دهد تا مولکول های بزرگ ترنظیر مولکول های واکسن را از طریق لایه سطحی پوست جذب کند. در طی چندین سال Sawicka ترکیب مختلفی را متشکل از پلیمر ها و مولکول های واکسن های مختلف در بستری از نانوفیبر ها با چگالی های مختلف در سطوح بزرگ بر روی پوست انسانی که در آزمایشگاه کشت شده بود را آزمایش کرد تا این که توانست به ترکیبی دست پیدا کند که قادر بود باعث شود پوست مولکول هایی ۲۵۰ برابر بزرگتر از مولکول هایی که در حالت عادی جذب می کند را از خود عبور دهد.
ماشین های پرنده
مخترعین:Stefan Klein,Juraj Vaculik
شرکت تولید کننده محصول:AeroMobil
نام اختراع:AeroMobil
هزینه ساخت: اعلام نشده
پس از سقوط رژیم چکسلواکی در سال ۱۹۸۹، Stefan Klein، (طراح) شروع به کار بر روی طراحی ماشین پرنده کرد. او که از آزادی تازه به دست آمده اش الهام گرفته بود، می خواست آن را در آسمان نیز تجربه کند. در سال ۲۰۱۰ او دستاوردش را با Juroy Vaculik به عنوان کسی که علاقه مند به گسترش کار های Klein بود، در میان گذاشت؛در نتیجه Aeromobile که یک کالای تبلیغاتی به حساب می آمد تولید شد. شاید دلیل آن که دیگران در ساخت ماشین پرنده موفق نبودند این بود که آن ها به دنبال ساخت ماشینی پرنده بودند در حالی که Aeromobile هواپیمایی است که می توان با آن رانندگی هم کرد. این ماشین جذاب و سبک وزن در آسمان با استفاده از بال های جمع شونده و طراحی هوشمندانه اش به راحتی پرواز می کند و روی زمین امکانات یک رانندگی عالی را در اختیار سرنشین قرار می دهد.در اکتبر گذشته Klein اولین آزمایش را با Aeromobile در یک فرودگاه محلی در اسلوواکی با موفقیت انجام داد و از آن روز تا به حال Aeromobile چهل آزمون موفق را پشت سر گذاشته. در حال حاضر شرکت تولید کننده Aeromobile در حال پیگیری اجازه پرواز به عنوان یک هوانورد سبک از کمیسیون پرواز کشور اسلوواکی است تا بتواند تست های نهایی را در اتحادیه اروپا پشت سر بگذارد تا آماده عرضه به بازار شود. پیش بینی می شود این هواپیما کوچک در سال ۲۰۱۷ بتواند به صورت رسمی در بازارها به فروش برسد.
جزیره نماهای مصنوعی برای گونه های دریایی
مخترعین:Alex Goad
شرکت تولید کننده محصول:Reef Design Lab
نام اختراع:Modular Artificial Reef Structure
هزینه ساخت: $۱۱,۵۰۰
در سال ۲۰۱۱ وقتی Alex Goach برای غواصی و تفریح به Miami رفته بود متوجه تپه های مرجانی مصنوعی در زیر آب های سواحل اقیانوس آتلانتیک شد. گرچه آن ها بزرگ، سنگین و پر هزینه در ساخت بود اما مشخص بود که برای هدفی ارزشمند در آن جا قرار گرفته اند. تپه های مرجانی یکی از بزرگ ترین زیستگاه ها برای جانوران آبزی در سرتاسر دنیا هستند که با از بین رفتنشان بسیاری از گونه ها بی خانمان می شوند. ساختن تپه های مرجانی مصنوعی برای جایگزین کردن آن ها با نوع طبیعی، وقتی که از بین می روند، ایده بسیار خوبی بود. ایده Alex به عنوان یک طراح صنعتی، که در دانشگاه Monosh ملبورن استرالیا تحصیل می کرد ،یک تپه مرجانی مصنوعی بود که اجزای آن مانند اسباب بازی های Lego بر روی هم سوار می شوند. او این مدل خود را Modular Artificial Reef Structure یا به طور خلاصه MARS گذاشت. مزیت این مدل نسبت به سایر مدل ها، انعطاف پذیری بیشتر در محیط بود به طوری که آسیب کمتری به محیط طبیعی میزد و به خاطر خاصیت قطعه قطعه بودنش می توانست بدون آسیب رساندن به محیط اطراف، روی هم سوار شود. بعد از فارغ التحصیلی او با مشاوره David Lennon مدیر سازمان Sustainable Oceans International کارگاه تولید MARS را تشکیل داد و بعد از ساخت حدودا ۱۵ مدل از آن در طرح ها، رنگ ها، جنس ها و اندازه های مختلف و تست کردن آن در آکواریوم و بندر Phillip استرالیا به مدل نهایی آن رسید که پاییز امسال به سازمان های حفاظت از محیط زیست عرضه خواهد شد.
ماشین دوچرخ با تکنولوژی پایدارسازی خودکار
مخترعین:Daniel Kim
شرکت تولید کننده محصول:Lit Motors
نام اختراع:C-1
هزینه ساخت: $۳,۵۰۰,۰۰۰
اگر میخواستید با یک دوچرخه و یک لپ تاپ دنیا را عوض کنید، چکار می کردید؟Daniel Kim ایده خوبی دارد. او که موسس یک شرکت کوچک ۱۸ نفره در سانفرانسیسکو است چیزی اختراع کرده که شاید به اندازه اختراعات دنیای امروز پیچیده نباشد، اما تاثیر مثبتی روی زندگی ما دارد. خود Kim معتقد است اگر میزان تاثیر هزینه سوخت بر دخل و خرج خانواده را در نظر بگیریم و این را بدانیم که اکثر رفت و آمدهایی که با ماشین در خانواده انجام می شود به منظور انجام فعالیت های روزمره، مثل خرید کردن است شاید خیلی راحت به این نتیجه برسیم که ماشین ها به اندازه کافی برای انجام این فعالیت های ساده به صرفه نیستند.گزینه بعدی که به ذهنمان می رسد موتور سیکلت ها هستند که ظاهرا از نظر اقتصادی مقرون به صرفه تر هستند ولی به مراتب خطر بسیار بیشتری برای سرنشین خود دارند.موتورسیکلت ها سرنشین خود را در معرض برخورد با المان های اطراف قرار می دهند و برای استفاده از ان ها مهارت بیشتری نیاز است.پیشنهاد Kim و گروهش یک ماشین دوچرخ الکتریکی بود که کاربردی شبیه به یک موتورسیکلت دارد اما قادر است امنیت بیشتری برای سرنشین فراهم کند.در واقع فرق اصلی آن با سایر موتورسیکلت ها توانایی حفظ تعادل به صورت خودکار و جدا کردن محیط سرنشین از فضای بیرون است.راز حفظ تعادل این اتومبیل وجود یک سیستم ابداعی کنترل گر است که در آن دو قطعه چرخنده در زیر صندلی راننده قرار می گیرد و به سبب گشتاوری که تولید می کند باعث حفظ تعادل اتومبیل می شود؛ بی آنکه زاویه ای که راننده در هنگام حرکت انتخاب می کند ،اهمیتی داشته باشد.
در سالیان گذشته بسیاری از طراحان اتومبیل وسوسه به طراحی اتومبیل های دوچرخ شدند اما اکثر یا بهتر بگوییم همه آنها با شکست مواجه شده اند.تکنولوژی CMGs که در این اتومبیل ساخت کمپانی Lit Motors توسط Kim و همکارانش استفاده شده در واقع نمونه ای از همان فناوری است که برای تعیین موقعیت قرارگیری ماهواره ها در فضا استفاده می شود. Kim که در سال ۲۰۰۴ از دانشگاه ترک تحصیل کرده بود ، در یک کارگاه تعمیرات اتومبیل مشغول به کار بود.بعد از آن که نزدیک بود یک بار یک شاسی ۲۵۰ کیلویی یک Range Rover روی او بیفتد، تصمیم گرفت ماشینی سبک تر و کوچک تر برای حمل و نقل بسازد چون فکر می کرد هیچ کسی به ماشینی به آن بزرگی احتیاج ندارد. C1 تست های بسیاری را پشت سر گذاشته و تا به حال به سرعت ۳۰ مایل بر ساعت رسیده و قادر است در عرض ۶ ثانیه به سرعت ۶۰ مایل بر ساعت برسد. همچنین حداکثر سرعت آن حدود ۱۰۰ مایل است و مسافتی ۲۰۰ مایلی را با یک شارژ کامل باتری می پیماید. Kimامیدوار است تا ۲ سال دیگر C1 آماده عرضه به بازار شود.
دست های مجازی
مخترعین:Robert Wang,Chris Twigg,Kenrick Kin,Shangchen Han
شرکت تولید کننده محصول:Nimble VR
نام اختراع:Nimble Sense
هزینه ساخت: اعلام نشده
وقتی از یک تولید کننده واقعیت مجازی استفاده می شود ،کاربر قادر نیست دستهایش را ببیند ویا از آنها در قضای دیجیتالی اطرافش استفاده کند. Robert Wang , Chris Twigg ,Kenrick kin وShangchan Han گروهی متخصص از تولید کنندگان نرم افزار برای حل این مشکل به فکر ساخت دستگاهی افتادند تا دست ها نیز در فضای دیجیتالی قابل استفاده باشند.این گروه چهار نفره سال ها بر روی دوربین های ثبت کننده تصاویر کار کردند تا به الگوریتمی پایدار برای ایجاد حرکت دست ها ، دست پیدا کنند. پس از بدست آوردن الگوریتم و با وجود تجربیات فراوان آنها طولی نکشید که که آنها توانستند افزاری طراحی کنند که بتواند حرکات دست و زاویه چرخش مفاصل را تحلیل کند تا در نتیجه کار آن بتوان دست ها را در فضای دیجیتال به کار انداخت.ولی با همه این زحمات ،آنها نتوانستند دوربینی به اندازه کافی حساس پیدا کنند که بتواند حرکات دست را به طور دقیق تشخیص دهد.سایر تحلیل گر های حرکات ،مانند Kinect که در کنسول Xbox شرکت Micosoft استفاده می شود ،مربوط به تحلیل اجسام بزرگتر مانند کل بدن هستند .به همین دلیل تیم طراحی مجبور به ساخت دوربین مخصوص به خود شد.نتیجه حسگر Nimble بود،حسگری که از طرفی به اندازه ای کوچک است که می تواند روی یک هدست Oculus سوار شود و از طرف دیگر می تواند میدان دید لازم برای رصد حرکات دقیق دست را با توجه به ساختارش ایجاد کند.دوربین این حسگر دست کاربر را رصد می کند و پردازشگر نرم افزاری آن حرکات را به صورت دیجیتالی در می آورد. Faceook که صاحب امتیاز خط تولید Oculus VR است ،در ابتدای عرضه این محصول در دسامبر سال گذشته توانست تا امتیاز این تکنولوژی را از تیم طراحی بخرد و آن را برای عرضه به همراه هدست Oculus آماده کند.
ماهی تابه ای که به شما آشپزی درس می دهد
مخترعین: Humberto Evans,Mike Robbins,Kyle Moss,Yuan Wei
شرکت تولید کننده محصول:Circuit Lab. Inc.
نام اختراع:Patellingent
هزینه ساخت:۲۰,۰۰۰$
Humberto Evans دانشجویی بود که جای اینکه غذایش را کنار دوستانش در سلف دانشگاه بخورد، ترجیح می داد خودش برای خودش آشپزی کند درحالی که دوست صمیمیش Mike Robbins حتی نمی توانست یک تخم مرغ نیمرو کند .اما وقتی Evans تصمیم گرفت برایش دستورهای آشپزی پله پله را آماده کند او نیز وسوسه شد که آشپزی یاد بگیرد.این دو متوجه شدند که خیلی ها مثل Robbins وجود دارند که به آشپزی علاقه دارند اما مهارت کافی برای انجام این کار را ندارند.آنها تصمیم گرفتند به کمک دو مهندس تازه فارغ التحصیل از دانشگاه MIT یعنی Kyle Moss و Yuan Wai اولین ماهی تابه هوشمند جهان را بسازند. ماهی تابه با استفاده از سنسور های حرارتی دمای خودش را اندازه می گیرد وبا استفاده از فناوری Bluetooth که در فرستنده اش در دسته ماهی تابه وجود دارد اطلاعات را بر روی یک اپ موبایلی نمایش می دهد.اَپ موبایلی با توجه به اطلاعات رسیده از ماهی تابه ،به شما دستور می دهد که دقیقا که زمانی چه کاری را برای پختن غذای دلخواهتان انجام دهید.Evans می گوید سعی شده تا حد امکان تمام اطلاعات و دستور های پخت غذای های مختلف در برنامه موبایل مربوط به این ماهی تابه موجود باشد.
کسانی که از این ماهی تابه استفاده می کنند هم می توانند از حالت آموزشی دستگاه استفاده کنند که به آشپز اعلام می کند دقیقا چه کاری انجام دهد و هم می توانند به صورت آزاد از این ماهی تابه استفاده کنند و فقط اطلاعات مربوط به حرارت را بر روی دستگاه تلفن همراه خود مشاهده کنند. گروه سازنده امیدوار است علاقه مندان به آشپزی بتوانند با استفاده از این ماهی تابه که Pantelligent نام دارد از غذاهای سالم بهره مند شوند تا در نتیجه این کار باعث افزایش میزان سلامت در جامعه شود.
پرینتری که مدار های الکتریکی را پرینت می کند
مخترعین:Katarina Ilic,Alroy Almeida,Jesus Zozaya,James Pickard
شرکت تولید کننده محصول:Voltera
نام اختراع:V-One
هزینه ساخت:۲۰۰,۰۰۰$
سه دانشجوی الکترومکانیک دانشگاه Waterloo واقع در Ontario کانادا به نام های Alray Almeida , Jesus Zozaya و James Pickard از کار طاقت فرسای طراحی مدار های الکتریکی خسته شده بودند که این ایده به ذهنشان رسید که دستگاهی طراحی کنند که آنها را از این وضعیت خلاص کند.آنها پول هایشان را روی هم گذاشتند و ساخت دستگاهی را به یک کارخانه سفارش دادند تا این کار را برایشان انجام دهد. آنها قبلا دیده بودند که پرینترهای سه بعدی انواع مختلفی از مدل ها با جنس های متفاوت را پرینت می کنند و می دانستند که اگر یک پرینتر سه بعدی با جوهر مخصوص داشته باشند می توانند مدار ها را به شکل سه بعدی پرینت کنند و سرعت کار طراحی را افزایش دهند .اما مواد به کار رفته در مدارهای الکتریکی سخت تر و ضخیم تر از آنی بودند که بتوان از آنها به عنوان ماده پایه پرینتر سه بعدی استفاده کرد وقتی همه آنها در سال ۲۰۱۳ فارغ التحصیل شدند به کمک گروهی از متخصصان رشته نانو فناوری گروه Katrina Ilic را تشکیل دادند تا بتوانند ایده های خود را عملی کنند.دو سال از شروع کار آنها گذشته و این تیم آماده می شود تا دستاورد خود رابا نام V-One به بازار عرضه کند.
این دستگاه توانایی پرینت سه بعدی مدارهای رسانا و بردهایی از جنس فایبرگلاس را دارد و اگر از مواد سخت تری به عنوان جوهر (ماده پایه)در آن استفاده شود ،کاربر قادر خواهد بود حتی نمونه ای از اجزای همین دستگاه را نیز پرینت کند. آلمیدا به عنوان مدیر این پروژه امیدوار است این دستگاه بتواند نسل جدیدی را در طراحی های مهندسی ایجاد کند. او می گوید: این دستگاه به همگان ثابت می کند علم الکترونیک، می تواند آنقدر ها هم سخت نباشد.
آزمایشگاه پزشکی کوچک در اندازه یک Music Box
مخترعین:Manu Prakash,George Korir
شرکت تولید کننده محصول:Stanford University
نام اختراع:Punchcard Programmable Microfluidics
هزینه ساخت: $۵۰,۰۰۰
در سال ۲۰۱۱ یک روز وقتی Manu Prakash در حال بازی با یک Musicbox بود متوجه شد مکانیسم چرخ دنده ای دوار آن می تواند یک ست شیمیایی هم باشد. بیشتر دستگاه های “Lab On A Chip” یا در واقع کیت های کوچکی که یک آزمون شیمیایی خاص را انجام می دهند نیازمند وجود تکنسین ها و ابزار ها و آزمایشگاه های پیشرفته و گران قیمت برای قرار دادن مایع آزمایشگر درون چیپ دستگاه هستند، اما یک مکانیسم دستی می تواند نیاز ما را به همه این ها از بین ببرد. ایده Parkash حتی نیاز به نیروی راه انداز الکتریکی ندارد و با دست کار می کند.
Prakash که مسئول یک آزمایشگاه در دانشگاهStanford ایالات متحده است از کمک George Korir، یک دانشجوی تازه فارغ التحصیل شده، برای ساخت دستگاهی ساده با کاربرد علمی بالا و پیچیده که شبیه به یک Musicbox بود، کمک گرفت.در ابتدا آنها باید می فهمیدند الگوی قرارگیری واکنش دهنده ها برای تولید آزمایشگر در دستگاه چگونه است تا بتوانند با ایجاد یک ترتیب منظم در مخلوط شدن مواد شیمیایی مورد نیاز،واکنشی طراحی کنند که طی آن ماده آزمایشگر از واکنش دهنده ها تولید شود. آنها بعد از بیست و چند نمونه آزمایشی به مدل نهایی خود رسیدند که نتیجه آنقدری کارآمد هست که قابلیت تولید در حجم انبود را داشته باشد. انواع دیگر آزمایشگرهای موجود در بازار قیمتی در حدود ۱۵۰۰ دلار دارند در حالی که قیمت Musicbox آزمایشگر ساخته Parkash و همکارش در حدود ۵ دلار خواهد بود. همچنین علاوه بر قیمت بسیار مناسب تر نسبت به سایر دستگاه های مشابه، استفاده از آن نیز بسیار آسان است.برای استفاده از آن کافیست دسته چرخنده Musicbox را بچرخانید تا با حرکت رول متحرکی که واکنش دهنده ها روی آن قرار دارند حباب واکنش دهنده ها توسط سوزن تعبیه شده روی دستگاه بترکد تا واکنش گر ها به ترتیب با هم مخلوط شوند و طی واکنش شیمیایی ایجاد شده آزمایشگری ایجاد شود که شما برای انجام تست شیمیایی احتیاج دارید.میزان کاربرد این دستگاه بسیار بسیار گسترده خواهد بود به طوری که با وجود واکنش دهنده های متفاوت و یک نمونه خون می توان بسیاری از بیماری ها یا ناهنجاری ها را تشخیص داد.
