وقتی که نام خودروی بدون راننده به میان آید، به احتمال زیاد تصویر گوگل در ذهن علاقه مندان به تکنولوژی شکل می گیرد. در حالی که این غول دنیای جستجو تلاش می کند تا خودرویی منحصر به فرد را تولید نماید، هستند دیگر شرکت هایی که دیدگاهی فراگیر تر دارند.«کروز» نام سیستمی است که می تواند بر روی هر خودرویی سوار شود و کنترل آن را در دست بگیرد. نویسندگان وبلاگ ورج ماجراجویی جالبی با یکی از این خودرو ها داشته اند که خواندن آن خالی از لطف نیست.در ادامه مطلب با ما همراه باشید تا بیشتر با «کروز» و نحوه کارکردش آشنا شویم.
ما بارها و بارها باند های پرواز متروک را دیده ایم. اما در واقع این اولین بار است که خودمان قدم به روی آن می گذاریم. اینجا “آلامدا” است. شهری در کنار خلیج “سانفرانسیسکو”. همان جایی که برنامه معروف “MythBusters” کارهای خطرناکش با ماشین ها را انجام می دهد. اینجا جاییست که کامیون ها شاخ به شاخ می شوند. جایی است که سواری ها یا سرنوشتشان دیوار بتنی است و یا زنجیر ها و فنس های اطراف باند. خوشبختانه هیچ کدام از این اتفاق ها قرار نیست برای ما بیوفتد. چون قرار است که در صندلی عقب اتومبیلی بنشینیم که به وسیله ی یک کامپیوتر هدایت می شود. راستی، چیزی در مورد این که هنوز کار بر روی سخت افزار این سیستم هنوز به پایان نرسیده گفتیم؟
این اتفاق، اولین نمایش عمومی از “کروز” است، تکنولوژی و تجارتی جدید از استارتاپ ” Y Combinator” که نام آن را“Cruise Automation” (رانندگی خودکار) گذاشته اند. این سیستم برای این طراحی شده تا زمانی که شما پشت فرماننیستید، کنترل خودرو را به دست گیرد. خودرو را روشن کند و آن را به حرکت در بیاورد. به صورت هوشمندانه ای آن را هدایت یا متوقف کند و همچنین از موانع نیز دوری جوید
بر خلاف تکنولوژی های گران قیمت تر و پیچیده تر ( مانند خودرو های بدون سرنشین گوگل ) ، کروز قرار نیست جای راننده را بگیرد. بلکه این سیستم قرار است چیزی بین سیستم خودروهای بدون سرنشین گوگل ( که تماما خودکار هستند ) و سیستم های ساده ی ناوبری که امروزه بر روی خودروها قرار دارد، باشد. در واقع این سیستم خودرو را با کمی تغییر جهت و کم و زیاد کردن سرعت در هنگام مواجه با مانع در جاده نگه می دارد. اما نمی تواند کنترل کامل اتومبیل را وقتی شما در صندلی عقب در حال چرت زدن هستید به دست گیرد
“این سیستم اندکی با آن چیزی که در خودروهای گوگل می بینید متفاوت است، زیرا هزینه ی آن خودروها چیزی در حدود ۱۱۰ هزار دلار است و از سنسور های گران قیمتی استفاده میکنند.” این حرف ها را مدیر عامل شرکت آقای “کایل وت” به ما میگویدآن هم در هنگامی که خودروی آئودی S4 – در حالی که ما توی آن نشسته ایم – تازه حرکت خود را با این سیستم جدید شروع کرده و قرار است ۲ دور در این باند متروکه بزند. آقای “وت” می گوید: ” تمام چیزهای درون این خودرو برای مصرف کننده عام قیمت گذاری شده است. همه چیز ارزان قیمت است و در عین حال خیلی خوب کار میکند.برنامه کروز شامل کیت ۰۱ هزار دلاری است که فعلا ۱-RP نام دارد. این کیت میتواند تنها بر روی ۲ مدل از خودرو های آئودی نصب شود ( A4 و S4 ) و همچنین فعلا تنها مجوز استفاده در ایالت کالیفرنیای آمریکا را دارد. این سیستم از اجزای مختلفی تشکیل شده است: سنسورهایی با طراحی سفارشی که روی سقف ماشین سوار می شوند، دستگاه هدایت فرمان خودرو، ترمز و پدال گاز و همینطور کامپیوتر مرکزی که در صندوق عقب نصب می شود و همانند مغز این سیستم عمل میکند. همه ی این ها به علاوه ی یک دکمه ی مخصوص قادر خواهد بود تا در آن واحد هدایت خودرو را به دست کامپیوتر بسپارند
وقتی ما سیستم “کروز” را روشن کردیم، خودرو شروع به حرکت کرد، سرعت گرفت و در یک لاین به صورت ثابت به حرکت خودش ادامه داد. البته این لاین ها مخصوص هستند و حدود یک متر از لاین های خیابان ها – که “کروز” برای رانندگی در آنها طراحی شده – عریض ترند. شرکت سازنده ، جوری این سیستم را طراحی کرده که در جاده دورسنجی لازم را انجام دهد و در عین حال در مواجه با موانع – با استفاده از سنسورهای خود – عکس العمل مناسبی بروز دهد
” قبل از استفاده از سیستم، اتومبیل باید یک بار در جاده مورد نظر توسط انسان رانده شود، سپس سیستم نقشه ای از مسیر تهیه می کند و بعد از آن میتواند خودش آن مسیر را رانندگی کند” رئیس شرکت این ها را می گوید. هدف بزرگ تر شرکت این است که از بزرگراه ها نقشه تهیه کند و آن را بین تمام دستگاه های “کروز” به اشتراک بگذارد. بدین شکل شبکه ای بزرگ خلق کند که هر لحظه در حال بروز شدن باشد. گوگل چیزی شبیه این را در سیستم خودرو های خود به کار می برد تا دید مناسبی از ترافیک را بر روی نسخه ی موبایل گوگل مپ ارائه کند. در سیستم “کروز” علاوه بر نقشه، عکس هایی هم از سطح جاده جمع آوری می شود و به داده هایی که جی پی اس جمع آوری کرده اضافه می شود. هدف تهیه لیست سفیدی از جاده هایی است که “کروز” و خودرو توانایی رانندگی در آن را دارند. رئیس شرکت خیلی توضیح نداد که تهیه نقشه و کارهای مربوط به آن چه قدر طول میکشد و تنها به گفتن ” زمانبر خواهد بود” بسنده کرد و البته به این نکته هم اشاره کرد که سیستم در شروع فروش، نقشه همین خلیج “سانفرانسیسکو” را خواهد داشت
“کروز” تنها یکی از شرکت هایی است که بر روی رانندگی خودکار کار میکند، شرکت های ریز و درشت و حتی شرکت های بزرگ خودروسازی دنیا وارد عمل شده اند. برای مثال Bmw در CES از سیستم رانندگی خودکار خود پرده برداشت و این نکته هم مشخص شد که تا نهایی شدن کار، فاصله ی زیادی دارد. شرکت های دیگری همانند “فورد”، “آئودی”، “نیسان”، “مرسدس بنز و همینطور “تسلا” هم روی پروژه هایی از همین قبیل کار میکنند. همه ی این تکنولوژی ها دست در دست کامپیوتر، می روند تا با کمک سنسورهایشان در هنگام نیاز خودرو را از حرکت باز دارند و یا با سیستم صوتی و تصویری خود فرد را از خطر های موجود مطلع سازند
مزایای چنین تکنولوژی هایی بسیار فراتر از آن چیزی است که تصور می شود. ۳۳ هزار آمریکایی هر ساله در تصادفات رانندگی جان خود را از دست می دهند. آمار جهانی به ۲/۰ میلیون نفر می رسد. همانند گوگل، شرکت “کروز” هم معتقد است که میتوان با استفاده از این تکنولوژی میزان آمار تصادفات را تا ۰۱ درصد کاهش داد. تکنولوژی ای که می تواند بسیار سریع تر از انسان درک کند، ببیند و واکنش نشان دهد. اگر چه در تستی که انجام شد، عبور و مروری در باند نبود تا به واقع قابلیت اطمینان این سیستم تست شود
ثبت کننده ی مسیر “وت” یکی از چیزهای جالب این پروژه است. تا الان رئیس این شرکت (کایل وت) ، به شخصه در پروژه های زیادی نقش داشته است. پروژه هایی که مردم با کمک آنها می توانند فایل های ویدیوئی را با دوستانشان به اشتراک بگذارند. در سال ۲۱۰۰ او پروژه ای با نام “Socialcam ” را کلید زد که سال بعد آن را به قیمت ۰۱ میلیون دلار فروخت. او همچنین موسس “Justin.tv ” و “Twitch ” است که گوگل کمی بعد آن ها را به قیمت ۰ میلیارد دلار خرید. او می گوید علاقه ی من به سیستم هم از روی لذت رانندگی با این سیستم ها و هم از روی اتوماتیک سازی بخشی از رانندگی به وسیله ی تکنولوژی است
قطعا سوال بزرگ است که این تکنولوژی در زمان بهره برداری چه قدر قابل اطمینان خواهد بود. و همچنین چه کسی ۱۰ هزار دلار برای این سیستم هزینه خواهد کرد ( پولی که ۲۰ درصد قیمت آئودی است ). “وت” میگوید که هنوز ماه ها کار لازم است. تست های شخص ثالث نیز باید انجام شود. و هنوز مانده تا شرکت به این احساس برسد که وقتش رسیده تا محصول را به دست مشتری نهایی بسپارد. به عنوان برنامه پیش فروش، شرکت تنها ۱۰ عدد از محصول را پیش فروش می کند و تنها برای کسانی خرید امکان پذیر است که در کالیفرنیا زندگی می کنند. جایی که قوانینی برای استفاده از خودروهایی با سیستم خودکار در آن به تصویب رسیده است. از آن به بعد است که همه چیز دست خوش تغییر می شود
رانندگی خودکار هنوز در مراحل ابتدائی قرار دارد. “کروز” هم این امر را تصدیق می کند. این سیستم ها در باران، مه و همچنین تاریکی کار نمیکنند ( مواردی که خودروهای بدون سرنشین گوگل هم تحت تاثیرشان هستند). سیستم “کروز” نیاز به نصب بر روی سقف خودرو دارد که شاید نیاز به پیچ و مهره شدن داشته باشد. با تلاش این شرکت قسمتی که بر روی سقف نصب می شود جوری طراحی شده که اصول زیبایی شناسی را رعایت کند و به قول معروف به ماشین بیاید. این بخش از سیستم از لحاظ رنگ با خودرو مطابقت داده می شود و مانع سان روف نیز نمی گردد. اما قسمت کامپیوتری این طور نیست، این بخش که در صندوق عقب قرار می گیرد مقداری بزرگ و بد شکل است، که انتظار می رود در طول زمان کوچکتر و ارزان تر شود. البته این از آن مسئله های حیاتی در مورد این سیستم نیست
در مخلص کلام “کروز” تازه اول راه است. چیزی که شما می بینید انتهای این پروژه نیست. به زودی سیستم ها و بخش های پروژه بهتر خواهند شد. “وت” با استفاده از تجربیاتش بر روی شبکه ی به اشتراک گذاری مخصوص خود کار می کند. چیزی همانند همان شبکه ای که برای به اشتراک گذاری ویدئو بخوبی جواب داد. او می گوید: “ما تمرکزمان بر روی دست یابی به محصولی بسیار ساده و کاربرپسند است. محصولی که هر چه سریع تر به دست مردم برسد”. همچنین هدف نهایی رسیدن به نقطه ای است که خیابان های کالییفرنیا مملو از اتومبیل هایی باشند که مردم آنها را نمی رانند. شاید این تصور کمی خوشبینانه باشد اما ارزش منتظر ماندن را دارد.
[button color=”green” size=”medium” link=”http://www.theverge.com/2014/6/23/5834604/cruise-trying-to-reinvent-cruise-control-to-steer-brake-and-actually-drive-you” target=”blank” ]منبع[/button]
