نامش «دیجیتال دراگ» است و تو فقط موسیقی گوش می‌دهی به همین سادگی! اما ممکن است «دیجیتال دراگ» در پس‌زمینه موسیقی که از اینترنت دانلود کردی، پنهان باشد؛ باید بشناسی و بدانی!
این نوع جدید از اعتیاد که یک مخدر دیجیتالی شنیداری است و در میان جوانان معتاد به اینترنت، شایع‌تر است ممکن است ناخواسته شما را درگیر کند. بعضی از سایت‌های انگلیسی زبان که در زمینه موسیقی و یا اعتیاد فعال‌اند، هشدارهایی در خصوص آشنایی با این نوع موسیقی داده‌اند مثل این که ممکن است این اصوات را زیر صدای بعضی آهنگ‌ها بگذارند! آنها از کاربران اینترنت خواسته‌اند اگر در زمان گوش دادن به آهنگی، نویز غیر عادی، بوق ممتد یا صدایی با یک ریتم تکرار شونده که مثل صدای امواج در فیلم‌های تخیلی هستند، شنیدند ممکن است همین حالت باشد؛ نشانه‌ای از یک مخدر دیجیتالی!
این اعتیادی است که با یک اتاق تاریک، یک هدفون و یک فایل مخدرصوتی که از طریق اینترنت قابل دانلود شدن است اتفاق می‌افتد. جوانان غربی برای این دانلود بین ۳ تا ۳۰ دلار پرداخت می‌کنند و در اینجا همان هزینه اینترنت پرداخت می‌شود و فیلترشکن‌ها هم که قابلیت نفوذ به هر محدودیتی را دارند! در واقع کارشناسان مواد مخدر معتقدند تنها فیلتر واقعی در این زمینه بالا بردن آگاهی عمومی است و باید به سرعت عمل کرد تا مثل زمانی که مخدرهای صنعتی بخصوص شیشه آمد دیر نکنیم چون هشدار ندادن‌ها و نگفتن‌ها باعث می‌شود تا از واقعیت‌های اجتماعی عقب بمانیم تا یکباره با حجم وسیعی از مصرف‌کنندگان مواجه نشویم.
چطور اعتیاد ایجاد می‌شود؟
فایل‌های صوتی مخدر دیجیتالی، با ایجاد فرکانس‌های مختلف روی هر گوش، تاثیر خاصی روی مغز می‌گذارند و تجربه مصرف مواد مخدر سنتی همچون تریاک، کوکائین، مرفین، آدرنالین و غیره را در مغز شنونده شبیه‌سازی می‌کنند. این خاصیت‌ها بر اثر ایجاد ضربان میان دو فرکانس صوتی پخش شده در هر گوش بوجود می‌آید به شرط آنکه اختلاف فرکانس کمتر از ۳۰ هرتز باشد. همچنین با دستکاری این ضربان و فرکانس ورودی به هریک از گوش‌ها می‌توان اثر مخدرها و محرک‌های مختلف را شبیه‌سازی کرد.
می‌توان شبیه‌سازی کرد؟ این پرسشی است که دکتر «علامه» متخصص داخلی می‌پرسیم و او می‌گوید:« موسیقی می‌تواند یکسری مواد داخل بدن را تحریک کند. در واقع در بدن ما یکسری مخدرهای درونی وجود دارد مثل نوروفین‌ها، دوپامین‌ها و… وقتی خبر خوشی می‌شنویم و ورزش مفرح و شادی‌آوری انجام می‌دهیم این محرک‌های داخلی افزایش پیدا می‌کنند اما کسانی که مخدر مصرف می‌کنند مقدار زیادی از این مواد را به بدن‌شان وارد می‌کنند و این مواد آن‌قدر زیاد هستند که بدن نیازی به ترشح مواد جدید احساس نمی‌کند و باعث می‌شود بدن بدون مصرف این مواد، به شادی روحی نرسد. از سوی دیگر این مواد احساس وابستگی می‌آورند. در موسیقی بحث روانی مطرح است و موسیقی هم از نظر شادی‌آفرینی می‌تواند اعتیاد بیاورد مثل تریاک و… تاثیربگذارد حالا شاید تاثیر مخدرهای صوتی درحد مواد شیمیایی نباشد و قدرت اعتیادآوری مواد مخدر را نداشته باشد اما از طرق دیگر می‌تواند وابستگی ایجاد کند این مسئله باید علمی‌تر و دقیق‌تر بررسی شود.»
دکتر «الهام روحی» روانپزشک که در مرکز ترک اعتیاد فعال است می‌گوید:« کلا اعتیاد به مواد مخدر از طریق دوپامین ایجاد می‌شود. سیستم دوپامین، سیستم پاداش مغزی است بخصوص در موادی مثل شیشه و محرک‌ها؛ مثل وقتی که یکباره به فردی پاداش زیادی داده و بعد از آن دیگر هیچ پاداشی برای او خوشایند نیست فرد با مصرف این مواد، پاداش زیادی به مغزش می‌دهد و لذتی که ایجاد می‌شود آن‌قدر شدید است که فرد دیگر بدون مصرف آن احساس لذت نمی‌کند و بعد نسبت به آن محرک شرطی می‌شود و می‌رود به سمت مصرف مجدد.»
او می‌گوید:« من می‌دانم موزیک‌هایی هست که این حالت را ایجاد می‌کند گرچه با ناباوری به آن نگاه کنیم. مثل وقتی که بحث اعتیاد به اینترنت بوجود آمد خیلی‌ها باور نکردند اما اعتیاد به اینترنت، فقط یک اصطلاح نیست. اعتیاد به اینترنت وجود دارد و در کشورهای دیگر سال‌ها پیش به عنوان اعتیاد درمان می‌شده است.
هر وابستگی که اثرات مخربی روی جسم و روان فرد بگذارد و باعث شود که فرد دیگر بازدهی نداشته باشد به آن اعتیاد می‌گویند. ما انواع اعتیادها را در دنیا داریم مثل اعتیاد به مواد مخدر، به داروهای خاص، به اینترنت، بازی‌های کامپیوتری و حتی اعتیاد جنسی و در دنیا به شکل تحقیقی روی اینها کار شده است و کلینیک‌های درمان اعتیاد اینترنت در دنیا فعال‌اند همین‌طور برای انواع این اعتیادها درمان وجود دارد پس در این مورد هم حتما تحقیقاتی شده است او به ما سایتی را معرفی می‌کند که در آن نتیجه تحقیقات پزشکان غربی روی اثرات مخرب این نوع موسیقی آورده شده است. نتیجه تحقیقات کاملا علمی بیان شده اما نکته جالب این است که از این نوع صوت از اصطلاح ضرب و شتم گوش استفاده شده است!»
اثرات مخرب این موسیقی روی گوش چه می‌تواند باشد؟ متخصصان گوش می‌توانند در این زمینه کمک کنند اما انگار عادت کرده‌ایم تا مسئله‌ای همه‌گیر نشود به آن نپردازیم این را در تماس با متخصصان متوجه شدم!
یک دکتر گوش و حلق و بینی از آن سوی تلفن می‌گوید:« در هیچ کنگره پزشکی تا به حال این بحث مطرح نشده است و باید درباره این مسئله به طور علمی بررسی شود و من خبر ندارم.»
دکتر دوم:« موسیقی بلند روی بافت گوش تاثیر منفی دارد اما درباره این نوع موسیقی خاص اطلاعاتی ندارم!»
دکتر سوم:« اصلا تا به حال چنین چیزی نشنیدم با متخصصان اعتیاد تماس بگیرید یا روانپزشکان»
حالا پرسش مشخصم این است که مگر نباید پزشکان علم خود را بروزرسانی کنند؟ مگر نباید بدانند در دنیای اطراف‌شان چه مسائل پزشکی در جریان است؟
مثل سو استفاده از یک دارو
می‌گویند مخدرهای شنیداری مثل خیلی از داروهاست که قبلاً استفاده می‌شده ولی الآن مورد سوءاستفاده قرار می‌گیرد و به عنوان مخدر شناخته می‌شود. از اوایل قرن بیستم پزشکان به تاثیراینکه فرکانس‌های متفاوتی که دوتا گوش باهم بخواهند بشوند اگربا همدیگراختلاف داشته باشد فرکانس‌شان که تا حدود ۳۰ هرتزمی‌تواند اختلاف داشته باشد یک سری عوارضی را می‌تواند در مغز ایجاد کند و با دستکاری ضربان و فرکانس ورودی به هریک از گوش‌ها این اثرات شبیه اثرات مخدرها و محرک‌های مختلف شبیه‌سازی می‌شود. حالاتی هم که ایجاد می‌کند همان تشنج و توهم و گاهی سرخوشی است.
این مخدرها مثل همیشه اول در غرب باب شد؛ بعد خبر آمد که بیش از ۲۰۰ هزار جوان در ترکیه به این نوع اعتیاد مبتلا هستند و البته این نوع اعتیاد در جوامع عربی طرفداران بسیاری پیدا کرد! برپایه گزارش‌های کشورهای عربی، موج استفاده از این فایل‌های صوتی بسیاری، از جوانان عرب را همراه خود کرد و بدنبال تجربه این نوع مخدر عجیب فرستاد و بالاخره درگذشت اولین معتاد به دراگ، در عربستان سعودی اتفاق افتاد در حالی که این خبر از سوی وزیر بهداشت عربستان تکذیب شد.
اثرات مخرب استفاده از این مخدرهای دیجیتالی به اندازه‌ای بود که دفتر مبارزه با مواد مخدر ایالت اوکلاهاما در سال ۲۰۱۳ و بر اساس برخی گزارشات واصله به این مرکز، نسبت به مصرف این موارد هشدار داد؛ توجه آنها خیلی زود به این مخدر عجیب و نوظهور جلب شد اما فایل‌های صوتی‌شان در اینترنت فعال ماند و به فتح دیگر کشورها آمد. حالا مدتی است که برخی از جوانان ایرانی خواسته یا ناخواسته به دانلود و گوش سپردن به این فایل‌های اعتیادآور پرداخته‌اند! که با امواج صوتی مخرب مغز را تحت تاثیر قرار می‌دهد و شنونده را دچار حالت غیرطبیعی می‌کند.
عرضه‌کنندگان این فایل‌ها برای افزایش شمار مشتریان خود در تبلیغاتشان تلاش می‌کنند این محصولات را فایل‌های صوتی بی‌ضرر معرفی کنند. آنها حتی تعدادی فایل رایگان در اختیار کاربر عبوری قرار می‌دهند تا پس از گرفتار کردن او برای دادن اجازه دانلود از لیست متنوع خود درآمدزایی کنند.
از سال ۸۸ آمد!
همشهری در گزارشی که چاپ شد به نقل از دکتر سعید صفاتیان، رئیس کارگروه کاهش تقاضا در کمیته مستقل مبارزه با موادمخدر مجمع تشخیص مصلحت نظام آورده است:« از سال ۸۸ این موضوع در کشور ما مطرح شد اما اطلاعات چندان زیادی درباره آن در اختیار نداشتیم اما آنچه در مخدرهای شنیداری قابل توجه است اینکه این مخدرها فرکانس‌هایی هستند که می‌توانند میزان دوپامین مغز را افزایش داده و باعث سرخوشی فرد شود.»
او با اشاره به این نکته که این نوع مخدر در کشور ما گسترش پیدا نکرده، اما کنجکاوی جوان‌ها را برانگیخته، می‌گوید:» گوش کردن طولانی مدت به این فایل‌های صوتی اعتیاد به همراه می‌آورد مثل اعتیاد به اینترنت و موسیقی و فرد عادت می‌کند که هر نوع فعالیت اجتماعی را همراه با گوش کردن به این فایل‌های صوتی انجام دهد چرا که به مرور ترشح دوپامین در مغز وابسته به شنیدن این فرکانس‌ها می‌شود و در موارد عادی مغز قادر به ترشح دوپامین نیست. این افراد در حالت عادی و با مسائل عادی همانند دیگر مردم زندگی روزمره و شادی نخواهند داشت.»
در ادامه این گفتگو محمدباقر کج‌باف روانشناس گفته است:« اصوات یا فرکانس‌هایی که شنیده می‌شوند می‌توانند اثرات مثبت یا منفی و حالات تسکین‌دهنده یا هیجانی داشته باشند اما با چندبار شنیدن این اصوات یا فرکانس‌ها نمی‌توان مدعی شد که باعث اعتیاد در فرد شده‌اند. آنچه مسلم است اینکه تکرار و بازگشت‌پذیری انجام یک عمل در فرد می‌تواند باعث اعتیاد فرد به انجام دوباره آن کار شود. اصوات و فرکانس‌هایی که با عنوان مخدر صوتی از آنها نام برده می‌شوند هم از این قاعده مستثنی نیستند. همانطور که موسیقی‌های مبتذل و برخی دیگر از موسیقی‌ها افراد را از حالت عادی خارج می‌کند برخی فرکانس‌های صوتی هم ممکن است همین عملکرد را داشته باشند و درصورت تکرار شنیدن این فرکانس‌ها فرد به آنها معتاد می‌شود چرا که ترشح دوپامین در مغز به این فرکانس‌ها وابسته می‌شود و….
و ادامه همان ماجرای دوپامین است و پاداش مغزی که باید به اندازه به مغز داده شود.
