اینترنت گران است، اختلال دارد، بیکیفیت و پرنوسان است و کند. این نظر بیشتر کاربران اینترنت در ایران است که به واسطه وجود پیامرسانهای ارتباطی و شبکههای اجتماعی مبتنی بر موبایل هر روز بر تعدادشان هم افزوده میشود، اما در حوزه ارایه اینترنت باکیفیت و ارزان در همچنان بر همان پاشنه میچرخد.
هرچند هر از گاهی وعدههایی نظیر دو تا سه برابر شدن پهنای باند، برطرف شدن اختلالها و به تازگی هم ارزان شدن اینترنت در اردیبهشت ماه از سوی مسوولان وزارت ارتباطات داده میشود اما واقعیت این است که حداقل کاربران خانگی هیچ تفاوت ملموسی را در کیفیت، کمیت و قیمت اینترنت احساس نمیکنند و همچنان نارضایتیها به قوت خود باقی هستند.
اما اتفاق جدید در این حوزه این است که در شرایطی که هنوز برای ارایه سرویس اینترنت در پایتخت کشور نیز با مشکلاتی متعدد روبهرو هستیم، مسوولان، طرحهایی همچون اینترنت بالنی را مطرح میکنند که به نظر میرسد در شرایط کنونی جامعه و کشور ما چیزی بیش از یک ایده فانتزی و موقتا عامهپسند نخواهد بود.
در پروژه اینترنت بالنی که توسط گوگل مطرح شده، اینترنت پرسرعت توسط بالنهای معلق در هوا بهصورت هاتاسپات به اشتراک گذاشته شده و منطقه وسیعی را تحت پوشش اینترنت وایرلس قرار میدهند.
گوگل درصدد است کل کره زمین را تحت پوشش پروژه اینترنت بالنی قرار دهد و ظاهرا مسوولان ارتباطات کشور هم در تلاشند، غفلت نکرده و برای جا نماندن از تحولات جهان، اینترنت بالنی را در دستور کار قرار دادهاند تا بدین ترتیب کاربران را که از سرویسهای زمینی خیری ندیدهاند با ارایه سرویسهای آسمانی شگفتزده کنند.
این روزها مسوولان از اینترنت بالنی و اینترنت چیزها و اینترنت نسل ۵ صحبت میکنند و معتقدند با اجرای این پروژهها، بازار چندهزار میلیاردی پیشروی صنعت ICT کشور قرار خواهد گرفت. وقتی اینگونه اخبار منتشر میشوند به نظر میرسد کسانی که این طرحها را مطرح میکنند در کشور پیشرفته و در فضای دیگری زندگی میکنند و از ضریب نفوذ اینترنت، کیفیت دسترسی و خدمات قابل ارایه در این زمینه در کشورمان بیاطلاعاند. در شرایطی که در همین تهران با محدودیتهای بسیاری برای ارایه خدمات مواجهیم و درصد نارضایتی مردم از خدمات بسیار بالاست، پربیراه نیست که طرحهای این چنینی را فانتزی و تبلیغاتی ارزیابی کنیم. از این رو به نظر میرسد فاصله عمیقی میان دیدگاههای تئوریک مدیران با واقعیاتی که میان مشترکان قابل لمس است، وجود دارد، که قابل درک نیست.
اما اگر تمام نگاه نگارنده را بدبینانه و جهتدار فرض کرده و ایده اینترنت بالنی و اینترنت چیزها و اینترنت نسل ۵ اجرایی باشد، سوال اینجاست که آیا دولتی که حدود یک سال و اندی به پایان کارش مانده، آیا فرصت کافی برای اجرایی کردن این طرحها خواهد داشت یا صرفا به دنبال ارایه طرحهای تبلیغاتی است؟
به هر حال گویی فعلا، میان ماه من تا ماه گردون تفاوت از زمین تا آسمان است.
(منبع:عصرارتباط)