محمدرضا ریماز متولد ۱۳۴۶ اصفهان ،فارغ التحصیل مهندسی کامپیوتر از دانشگاه اصفهان ودانشجوی مقطع دکترا هستند.وی دارای ۲۴ سال سابقه کار در حوزه فناوری اطلاعات می باشد که میتوان به فعالیت ایشان بعنوان مسئول فناوری اطلاعات اداره کل بازرسی ونظارت سابق،کارشناس بازرسی از واحدهای صنفی فروش وتولید فناوری اطلاعات،رئیس اداره اطلاع رسانی وتجارت الکترونیک سازمان بازرگانی سابق،رئیس گروه نوسازی وتحول اداری سازمان صنعت معدن وتجارت استان اصفهان،عضو کارگروه تجارت الکترونیک اتاق بازرگانی وصنایع معادن اصفهان و مسئول رسیدگی به شکایات اتحادیه تولید وفروش سیستمهای فناوری اطلاعات وارتباطات اصفهان و کارشناس رسمی قوه قضائیه در رشته کامپیوتر اشاره کرد.
با توجه به سمت شما بعنوان م رئیس گروه نوسازی وتحول اداری سازمان صنعت معدن وتجارت اصفهان در حوزه ی فناوری اطلاعات چه اهدافی را دنبال میکنید؟
واحد مرکزی فنآوری اطلاعات مسئول مواردی چون توسعه سیستم ،عملیات سیستم ،مدیریت داده ،ارتباطات مربوط به داده ها ،پشتیبانی فنی می باشند.
این مسئولیت ها به مهارتهای جداگانه نیاز دارند و معمولا سازمانهای بزرگ این وظایف را در قالب بخشهای مجزایی، در درون واحد مرکزی فنآوری اطلاعات ، سازماندهی می کند . معمولا واحدهای کوچک فنآوری اطلاعات این مسئولیتها را بخشی از وظایف کارمندان و مدیران قرار میدهند.برای مثال ، ممکن است در واحدهای بسیار کوچک فنآوری اطلاعات ،یک فرد مدیر ارشد اطلاعاتی و در عین حال مدیر توسعه ی سیستمها باشد یا فرد دیگری مسئولیت عملیات سیستم و مدیریت داده ها را بر عهده داشته باشد و نفر سوم علاوه بر مسئولیت ارتباطات ، پشتیبانیهای فنی را نیز انجام دهد. این درحالی است که در حال حاضر تمامی این کارها در دستگاه های دولتی توسط یک کارشناس انجام می شود.
کسب و کارهای مبتنی بر فناوری اطلاعات توانسته اند علاوه بر اقبال عمومی ،نظر مسولین را در راستای پیاده سازی و اجرا جلب کنند.اما هنوز تمامی مسئولین در این راه همراستا نیستند.علت را در چه می دانید؟
در این رابطه میتوان به دو مورد اشاره نمود.اول اینکه برخی از مسئولین تمایلی به انجام امور به شیوه ی سنتی دارند و دوم اینکه دستگاه های دولتی تعاملات لازم جهت طراحی سیستم های یکپارچه را ندارند و تنها بصورت جزیره ای نسبت به طراحی برنامه های مورد نیاز خود اقدام می نمایند.
در خصوص وضعیت کسب و کارهایی آی تی محور،این سازمان چگونه میتواند از این نوع کسب وکارها پشتیبانی کند یا این نوع کسب و کارها چه امتیازی را میتوانند از سازمان دریافت کنند؟
همانطور که آگاهی دارید مسئولیت تجارت الکترونیک کشوردر سال۸۲ ۱۳بر عهده وزارت بازرگانی سابق قرار داده شد.لذا بدین منظور مرکز توسعه تجارت الکترونیکی تاسیس واقدامات مهمی در این خصوص ارائه گردید که ازجمله می توان به اطلاع رسانی وفرهنگ سازی تجارت الکترونیک، راه اندازی مرکز صدور امضای دیجیتال ،صدورنماد اعتماد،سامانه تدارکات الکترونیکی دولت (ستاد) سامان بخشی به وضعیت این نوع کسب وکارها و…. اشاره نمود.این بدان معناست که مسئولین مربوطه زیرساخت های لازم برای این نوع فعالیت را آماده نموده و حال این وظیفه اصناف وشرکتهای تولید کننده است که نسبت به ارائه محصولات وخدمات شان از طریق فضای مجازی اقدام نمایند.
به نظر شما مهمترین مشکلاتی که کسب و کارهای اینترنتی با آن دست به گریبان می باشند چیست و راه حلهای شما جهت برون رفت از این موضوعات چیست؟
می توان به موارد ذیل بعنوان مشکلات کسب کارهای اینترنتی اشاره نمود:
بودجه بندی نادرست و سرمایه ناکافی: سرمایه همیشه یک عامل مهم در کسب و کار است اما هر کسب و کاری به یک میزان مشخص از سرمایه نیاز دارد که باید در طول مراحل مختلف اجرا و ادامه کسب و کار هزینه گردد. بخشی از این سرمایه از سرمایه اولیه سرمایه گذاران بوده و بخش دیگری ممکن است از محل درآمد و یا وام باشد. نکته اینجاست که ما باید برنامه مشخصی برای ماهها و سالهای آتی داشته باشیم و خرج کرد کامل سرمایه در ماههای اول باعث بروز بحران در ماههای بعدی می گردد. بودجه ریزی صحیح با توجه به درآمد ها و هزینه ها می تواند جلوی شکست کسب و کار ما را بگیرد.
کیفیت پایین محصولات و خدمات:گمان نمی کنم این موضوع نیازی به توضیح داشته باشد اما عدم توجه به رضایت مشتریان شاید مهم ترین عامل شکست کسب و کارها باشد.
عدم توجه به بهبود مستمر:حتی اگر کسب و کار موفقی داریم باید بدانیم در صورتی که برنامه ای برای بهبود مستمر نداشته باشیم رقبا جای ما را در بازار گرفته و سهم خود را از دست می دهیم. غالب مشتریان انتظار دارند ما با گذشت زمان محصول و خدمات بهتری ارائه دهیم و ثبات در کیفیت خدمات ممکن است وسوسه امتحان محصولات دیگر را در مشتریان بارور کند.
پیاده سازی سیستم های مدیریت کیفیت که بر بهبود مستمر تکیه کرده و تضمین کننده فرایندهای بهبود باشند می تواند بسیار تاثیر گذار باشد.
از بین رفتن انگیزه ها و عدم مقاومت در بازار:بسیاری از افراد تاب و تحمل مقاومت در بازار را نداشته و با اولین ناملایمات و یا نرسیدن به انتظارات اولیه دچار بحران می شوند.
البته این می تواند از پیش بینی های غلط اولیه ناشی شده باشد اما گاها ما زمانی دست از کار می کشیم که با موفقیت فاصله چندانی نداریم.
عدم توانایی در جذب مشتریان:این مشکل خود میتواند ناشی از عدم تحلیل صحیح بازار باشد اما بعضا با وجود پتانسیل خوب بازار برخی شرکتها توانایی لازم برای جذب بازار را ندارند. فروشندگان ضعیف، شعارهای تبلیغاتی غیر موثر و نبود مزیت رقابتی پایدار از دلایل اصلی این ناتوانی در جذب به شمار می آیند.
عدم توجه به رقیبان:کوچک شمردن رقیبان و چگونگی جذب سهم بیشتری از بازار علت بعدی شکست کسب و کار ها است. چه آنهایی که با رقیبان با سابقه در مبارزه هستند و سابقه آنها و نفوذشان در اذهان را دست کم می گیرند چه بنگاهای اقتصادی قدیمی تری که به ورود رقیبان تازه نفس با ایده های نو بی توجهی می کنند.
عدم تحقیق درست و آنالیز صحیح بازار:این موضوع یکی از مهم ترین دلایل ورشکستگی و ناکامی بنگاه های اقتصادی بالاخص آنهایی است که در همان سال اول رو به تعطیلی میروند. بسیاری از افراد تنها با این دید که شغل مشابه ای در جای دیگری و توسط شخص دیگری موفق بوده و یا حتی در همان منطقه کسب و کار های موفق دیگری وجود دارند به راه اندازی کسب و کار خود اقدام نموده در حالی که تحلیل صحیحی از روش اجرا، مشتریان، هزینه ها، و … نداشته و نهایتا با شکست مواجه می شوند.
تلاش برای به سرعت بزرگ کردن تجارت الکترونیک :به یاد داشته باشید که نباید به سرعت به دنبال توسعه ی کسب و کار بود. برای موفق شدن باید در ابتدا با کسب و کار کوچک شروع کرد و صبورانه و کم کم کسب و کار را گسترش داد. لازم به ذکر است تا زمانی که کسب و کارتان بیننده ای نداشته باشد، موفق نشده اید و این اتفاق نمی افتد مگر اینکه یک بازاریابی قوی داشته باشید که به صورت مداوم و سازگار با اهداف شما، به کار مشغول باشد.
متولی کسب و کارهای اینترنتی را چه نهادی باید بدانیم؟موضوعی که در ماه های اخیر رسانه ای شد.انجمنی که اعلام کرده از مهرماه اتحادیه کسب و کارهای اینترنتی بصورت رسمی شروع به کار خواهد کرد.
در ایران همیشه بحث بر سر متولی اصلی فناوری اطلاعات وجود داشت تا با تغییر نام وزارت خانه در سال ۱۳۸۲ به وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات و مهمتر از آن ایجاد معاونت فناوری اطلاعات وزارت ارتباطات، خود را متولی اصلی فناوری اطلاعات در کشور مطرح ساخت. از این سال به بعد توسعه همه‌جانبه‌ای در این وزارتخانه صورت گرفت تا شرکتها و مراکز متعددی زیر مجموعه آن تشکل یافتند و هر یک از آنها با توانمندیها و فعالیتهای بسیار، تحولات فراوانی را شکل داده و باعث گسترش وضع ارتباطی کشور در بخشهای مختلف شدند. معاونت فناوری اطلاعات به منظور تدوین راهبردها، سیاستها، برنامه‌های بلند مدت و اهداف کیفی و کمی بخش توسعه فناوری اطلاعات و ارائه آن به شورای عالی فناوری اطلاعات معاونتی تحت عنوان معاونت فناوری اطلاعات در ساختار سازمانی وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات در نظر گرفته شد. آنچه مشخص است لزوم پیشرفت بخش فناوری اطلاعات کشور در سالهای آتی است و در حال حاضر بزرگترین شاخص پیشرفت رو به جلوی هر کشور با وضعیت فناوری اطلاعات آن کشور سنجیده می‌شود و این در حالیست که هنوز در ایران راه زیادی تا رسیدن به تراز کشورهای توسعه یافته در پیش داریم. امروزه ملاک عمل برای توسعه فناوری اطلاعات در کشورهای توسعه یافته سود ده یا زیان ده بودن این قسمتها نیست بلکه اعتقاد بر این است که گسترش فناوری اطلاعات و ارتباطات خود باعث رشد و تکامل سایر بخشها بخصوص بخشهای دانش محور خواهد شد و با بالا رفتن سطح معلومات عمومی و تخصصی در همه حوزه‌ها کارکنان واحدهای مختلف نیز باز دهی خلاقانه بیشتری خواهند داشت و این در حالیست که با پیاده‌سازی شبکه‌های مناسب و ایجاد دولت الکترونیک بسیاری از هزینه‌ها بخصوص در وقت و سرمایه کشور کاهش داشته و در عوض شاخصهای رشد و توسعه با روندی منطقی رشد خواهند داشت. با این نگرش و شکل گیری تغییرات اولیه در واقع همزمان با تصویب لایحه تغییر وظایف و نام وزارت پست و تلگراف و تلفن به «وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات» توسط مجلس محترم شورای اسلامی و با توجه به تغییر ساختار شرکت مخابرات ایران، مجموعه قوانین وظایف و اختیارات جدید این وزارتخانه، تدوین و تصویب شد. هرچند بسیاری معتقدند هنوز نام فناوری اطلاعات جای کار بسیاری دارد.
تا مرداد ماه امسال برای صدورپروانه کسب وکارهای اینترتی اتحادیه جداگانه ای وجود نداشت و این کار در تهران بر عهده اتحادیه فناوری اطلاعات تهران و در اصفهان بر عهده اتاق اصناف مرکز اصفهان گذاشته شده بود که با برگزاری انتخابات این اتحادیه صدور مجوز کسب و کارهای مجازی از این پس با این اتحادیه خواهد بود.
ارتباط بخش آی تی سازمان با بخشهای آی تی دیگر نهادهای دولتی چگونه است؟
ارتباط تعریف شده ای بین بخش های آی تی سازمانهاوجود ندارد وغالبا این بخش ها با بخش های بالادستی خود ارتباط داشته واز آن دستورات لازم را کسب می کنند اما در استانها این ارتباطات وهماهنگیها ازطریق استانداری واداره کل فناوری اطلاعات صورت می گیرد.
