روزی نیست که از مقام و مسوولی در خصوص مسایل و مشکلات موجود در فضای سایبری چیزی نشنویم. این مساله البته سال‌هاست در جریان بوده و تقریبا خریدار و کارکردی هم ندارد. خلاصه این روزها هر چه می‌خواهد دل تنگت بگو، کیست که گوش کند.از آن سوی قضیه اما می‌گویند دوران فیلترینگ به سرآمده و تضمین می‌کنیم انگشت کسی روی دکمه فیلترینگ نرود. در متن حاضر هم کاری به این بحث کلیشه‌ای و بی‌فایده که کدام سیاست مناسب‌تر است نداریم.اما اکنون و در میان این شکاف آشکار در سیاست‌های سایبری کشور، عده‌ای در حال سودجویی و ورود به فاز جدیدی هستند.
حالا می‌گویند اگر فیلترینگ فایده ندارد و حریف خدمات و سرویس‌هایی که از آن سوی مرزها می‌آید، نمی‌شویم، خب چه کاری است، لااقل ما (سرویس‌دهندگان مشابه داخلی) هم هر کاری می‌خواهیم بکنیم.
به همین جهت برای نمونه یکی از ارایه‌دهندگان خدمات ویدیویی گفته، اگر ما را محدود نمی‌کردند و می‌توانستیم مثل رقبای فیلتر شده خارجی هر چه خواستیم بدون هیچ محدودیت و نگرانی ارایه دهیم، اکنون وضعیت به مراتب بهتری داشتیم و چه بسا آنها را پشت سر هم بگذاریم. (البته که این موضوع مظلوم‌نمایی و تعارفی بیش نیست و تقریبا هر چیزی را می‌توان در این گونه سایت‌ها یافت.)
در نمونه‌ای دیگر یکی از ارایه‌دهندگان خدمات اپلیکیشن هم این روزها و در شکاف بلاتکلیفی‌ها و نبود نظارت‌ها، اقدام به عرضه یک بازی کرده که نه تنها مجوز وزارت ارشاد کشور را ندارد، بلکه حتی در کشورهای غربی هم با محدودیت‌هایی مواجه است! اما این بازی در ایران رسما و بدون مجوز عرضه شده و سایت عرضه‌کننده هم از قِبل آن پول روی پول می‌گذارد.
و به همین ترتیب است که هر روز سرویس و اپلیکیشن جدیدی سر بر می‌آورد و بدون هیچ مجوز و نظارتی در قامت یک اپراتور سراسری مشغول به کار می‌شود. نمونه‌اش برخی تاکسی‌های اینترنتی و پیک‌های موتوری و جالب آنکه شکایت و اعتراضات شبانه‌روزی نهادهای متولی آن بخش‌ها نیز راه به جایی نمی‌برد.
لذا به نظر می‌رسد خلافکاری در فضای سایبری آزاد شده است، البته نه برای همه که برای بعضی.
حالا مسوولان در دو سوی فضای سایبری ایستاده‌اند و یک عده می‌گویند ببند و عده‌ای می‌گویند نه. و این وسط برخی که گاه آثاری از وابستگی و رابطه با طرفین این دعواها را دارند، مشغول کسب درآمد هستند و فضای سایبری و مردم نیز به حال خود رها شده‌اند. (منبع:عصرارتباط)
