اظهارات ضد و نقیض در مورد فیلترینگ هوشمند همچنان ادامه دارد و هر روز مسوولی، اطلاعات تازه و متفاوت با قبل، در مورد فیلترینگ هوشمند در اختیار رسانه‌ها می‌گذارد.
یک روز وزیر ارتباطات فاز نخست آن را آغاز می‌کند. در ادامه فاز دوم نیز آغاز می‌شود و وزیر هر روز در مورد موفقیت فیلترینگ هوشمند سخنرانی می‌کند. همزمان انتقاد برخی اعضای کمیته فیلترینگ بالا می‌گیرد و آنها این طرح را شکستی کامل ارزیابی می‌کنند.
مدتی همه در مورد فیلترینگ هوشمند سکوت می‌کنند و یادشان می‌رود قرار بوده فاز سومی هم در کار باشد.
دوباره عده‌ای از وضعیت فیلترینگ هوشمند انتقاد می‌کنند و آقای وزیر در پاسخ دانشگاه‌ها را مجددا دعوت به پژوهش در این مساله می‌کند، انگار نه انگار که باید اکنون فازهای پایانی فیلترینگ هوشمند را طی کنیم.
البته وزیر ارتباطات به همین دعوت بسنده نمی‌کند و این بار یک گام به جلو برداشته و می‌گوید برای فیلترینگ هوشمند اینستاگرام (که وزارت ارتباطات قبلا مدعی بود یک سال است آن را هوشمندانه فیلتر کرده است) و البته تلگرام مناقصه برگزار کرده است. البته از آنجا که آقای وزیر همه قصه را توضیح نمی‌دهد، باید حدس و گمان زد که فیلترینگ هوشمند اینستاگرام ناموفق بوده و وزارت ارتباطات تصمیم گرفته همه کارها را از اول شروع کند و البته بسپارد دست نهادی دیگر.
این وسط اظهار نظر دبیر شورای عالی فضای مجازی جالب است. آقای فیروزآبادی که حسابی در نقش سیاست‌گذاری خود فرو رفته و چند وقتی است در همه موضوعات از ترکیب «باید بشود» به جای «چرا نشده» استفاده می‌کند نیز گفته باید با اجرای فیلترینگ هوشمند جلو محتواهای غیر اخلاقی را بگیریم.
در این آش شله قلمکار، انگار تنها چیزی که اهمیت ندارد کاربر (بخوانید مردم) است. مردمی که از خود می‌پرسند: اگر برای استفاده از موضوع ساده‌ای مثل شبکه‌های اجتماعی، این قدر اسیر تردید و اما و اگریم، در پروژه‌های بزرگتر و زیرساختی چه خبر است؟
(منبع:فناوران)
