دنیای امروز دنیای اپلیکیشن‌هاست. اپلیکیشن‌های موبایلی در تاروپود زندگی مردم و گوشی‌های هوشمند رخنه کرده‌اند. اما با وجود سرویس‌دهنده‌های مختلف این اپلیکیشن‌ها، به نظر می‌رسد نظارت و کنترلی بر این سرویس‌دهنده‌ها نمی‌شود و از آنجا که ضوابطی برای تامین حریم خصوصی مردم تعریف نشده با فضایی بدون قانون و نظارت مواجهیم.
البته در دنیا هم در مقوله امنیت دولت‌ها نقش اول تا آخر را ایفا نمی‌کنند و خود کاربران نیز در حفظ حریم خصوصی خود سهم دارند و باید مراقب باشند اما این موضوع باعث نمی‌شود که دولت یا نهادهای نظارتی از خود سلب مسوولیت کنند.
همان طور که هر فرد طالب حفظ امنیت فیزیکی منزل خود است و نکات امنیتی را برای مانع شدن از سرقت رعایت می‌کند باید در فضای مجازی نیز به این مهم اهمیت دهد، اما این نکات نافی مسوولیت پیشگیرانه نهادهای نظارتی نیست. بررسی‌ها نشان می‌دهند که ۷۵ درصد اپلیکیشن‌های موبایلی فاقد استاندارد امنیت هستند و متاسفانه سرویس‌دهندگان و کارکنان تایید و بارگذاری این اپلیکیشن‌ها غالبا جوان و بی‌تجربه هستند و دغدغه و تجربه کافی در این زمینه ندارند. این سرویس‌دهندگان با پذیرفتن این نوع برنامه‌ها در مارکت خود بالطبع امنیت و مقبولیت خود را نیز به خطر می‌اندازند و از سوی دیگر کاربران جوان دنیای اپلیکیشن نیز با خطرات آلوده شدن به ویروس و هک و سایر مخاطرات امنیتی روبه‌رو خواهند شد.
طبیعی است که استفاده‌کنندگان از این اپلیکیشن‌های موبایلی عمدتا جمعیت جوان کشور هستند که ممکن است با قرار دادن هر اپلیکیشن ناامنی در گوشی خود باعث به خطر انداختن حریم شخصی خود شوند اما در این میان سهم ارایه‌دهندگان این سرویس‌ها پررنگ‌تر می‌شود که متاسفانه بیشتر آنها هیچ مسوولیتی را نمی‌پذیرند.
به نظر می‌رسد تاکنون هیچ قانون و مقررات و در کل ضوابطی برای تامین حریم خصوصی مردم در این بازار پررنگ و لعاب تعریف نشده است و با یک فضای رهاشده طرف هستیم. بنابراین به جاست نهادهایی که می‌توانند در این میدان ایفای نقش کنند بیکار ننشینند و این فضای رهاشده به حال خود، را سروسامانی دهند تا کاربران نیز با خیال راحت بتوانند اپلیکیشن‌های مورد نیاز خود را دریافت و استفاده کنند.
