پرده نخست: مطابق معمول روزمره مشغول رصد اخبار حوزه ICT بودم که چشمم به تحقق رویایی افتاد که فقط چند سال از مطرح شدن آن می‌گذشت. گوگل سال ۲۰۱۱ خبر از راه‌اندازی پروژه موسوم به بالن اینترنتی داده بود و امروز خبر رسید این بالن سرانجام بر فراز سریلانکا قرار گرفته و حالا از آسمان نقش یک اپراتور اینترنتی را بازی می‌کند. با خود گفتم پس دیری نخواهد پایید که اینترنت ماهواره‌ای نیز در میان بگومگوهای مسوولان کشورها، از آنسوی جو به ارایه خدمات، (البته با سرعت بالا و بدون هیچ محدودیت قانونی) به مردم بپردازد.
پرده دوم: در حالیکه غول‌های فرادولتی مثل گوگل سرگرم پیشبرد اهداف خود در تمام دنیا هستند، متوجه دور جدیدی از کش و قوس میان وزارت ارتباطی‌ها و شرکت مخابرات شدم. در خبر اول آمده بود، دولت (شرکت زیرساخت وزارت ارتباطات) اینترنت شرکت مخابرات در ۹ استان را به علت بدهی ۳۵۰ میلیارد تومانی قطع می‌کند. ۵ ساعت بعد خبر رسید، مخابرات مهلت خواست و با عفو وزیر ارتباطات، فعلا به ایشان مهلت داده می‌شود. ۵ ساعت بعد هم مخابرات خبر از طلب ۷۰۰ میلیارد تومانی از دولتی‌ها داد. پس تا اینجا خاطرتان باشد که گوگل روی هوا در حال توسعه اینترنت است و ما روی زمین درگیر توقف اینترنت هستیم.
پرده سوم: در حالیکه شبانه روز کاربران اینترنتی از هزار و یک مشکل اینترنت و سرعت آن نالان هستند و اینترنت واقعی نسل ۳ و ۴ همچنان سال‌ها دور از دسترس می‌نماید، پژوهشگاه ICT وزارت ارتباطات، (در میان این دعواها) هر روز خبر می‌دهد که تحقیقات بین‌المللی روی نسل نیامده و ناشناخته ۵ را کلید زده است. پس تا اینجا خاطرتان باشد که ما نسل ۳ و ۴ نداریم و اصلا معلوم نیست در عمر این دولت، خدمات واقعی این نسل‌ها به سرانجام برسد و هزار و یک مشکل و محدودیت دیگر هم داریم، که در این میان پژوهشگاه ICT وزارت ارتباطات، تمرکز، توان و بودجه خود را روی یک نسل ناشناخته گذاشته است.
و البته در میان این دعواها نیز خبر می‌رسد، وزیر محترم ارتباطات به کمپین محیط زیست مجازی یک هنرپیشه پیام می‌دهد که مایه خرسندی و شادی او می‌شود.
پرده چهارم: نمی‌دانم چه زمانی، اما می‌گویند قرار است تحریم‌های ایران برداشته شود. رفع تحریم‌ها علی‌القاعده باید باعث گشایش در برخی محدودیت‌ها شده و ما نیز باید از فرصت مذکور حداکثر استفاده برای جبران عقب‌ماندگی و برداشتن گام‌های بلند در تمامی عرصه‌ها از جمله ICT را بکنیم. حال شما با این چهار پرده قضاوت کنید که به راستی ما در مسیر روشن و مشخصی قرار داریم یا فقط چشمان بنده سیاهی رفته که آینده را روشن نمی‌بینم؟
