در حوزه امنیت اطلاعات، همواره نمی‌توان از روش‌های خودساخته به‌عنوان بهترین روش‌های موجود در بهبود امنیت استفاده کرد. به همین دلیل شاید استفاده از روش رمزگذاری داده‌هایی که تولید یک شرکت خاص است و بررسی زیادی پیرامون آن انجام نشده، جوابگوی سطح امنیتی بالای مورد نیاز در برنامه‌هایی که قرار است حفاظت از اطلاعات کاربران را برعهده بگیرند، نباشد.
در همین راستا، جاکوب بیر جاکوبسن نظریه خود که در قالب پروژه‌ای تحقیقاتی در دانشکده علوم رایانه‌ای دانشگاه آرهوس دانمارک انجام شده را در خصوص سیستم رمزگذاری داده‌ها در نرم‌افزار تلگرام منتشر کرده است. همان‌طور که می‌دانید نرم‌افزار تلگرام بر پایه سیستم رمزگذاری ویژه این شرکت، طراحی شده و مورد استفاده کاربران قرار می‌گیرد. این در حالی است که اکثریت متخصصان، استفاده از چنین فرایندی را منسوخ می‌دانند و پیشنهاد می‌کنند روش‌های رمزگذاری که توسط شرکت‌های و نهادهای مختلف مورد آزمایش و تایید قرارگرفته‌اند جایگزین شوند.
در این تحقیق، بررسی قابلیت رمزگذاری دو سمته در نمونه‌های اندرویدی، ویندوزی و نسخه ویژه iOS برنامه تلگرام مورد بررسی قرارگرفته است. در راستای این قابلیت، مسئولان تلگرام مدعی هستند پیام‌های ارسالی تنها بر روی گوشی طرفین مکالمه رمزگشایی می‌شوند و هیچ میان‌بری برای دسترسی غیرقانونی و نفوذ به این اطلاعات وجود ندارد اما تحقیقات جاکوبسن نشان می‌دهد رمزگذاری ابداعی شرکت تله‌کام گرمز حداقل از نقطه‌نظر تئوریک، آسیب پذیری زیادی دارد.
استفاده از روش‌های منسوخ و قدیمی در رمزگذاری
نتایج این تحقیقات در حالی منتشر شده است که تلگرام نیز در وب‌سایت رسمی خود استفاده از روش‌های ابتدایی در زمینه رمزگذاری را تایید کرده اما معتقد است هیچ مشکلی در این زمینه اطلاعات کاربران را تهدید نخواهد کرد.
جاکوبسن در این خصوص می‌گوید:
” وقتی توضیحات برنامه را در وب‌سایت رسمی آن مطالعه می‌کنید، به‌نظر می‌رسد هیچ مشکلی وجود ندارد اما من شخصا کدمنبع این برنامه را دانلود کردم و با شبیه‌سازی و اجرای کدها، متوجه سطح تمایز میان توضیحات برنامه و واقعیت موجود شدم. در این روش رمزگذاری، در واقع پیام‌های ارسالی باید طول بلوک مشخصی داشته باشند و در صورتی که در این میان، این طول، کمتر از حد ضرورت باشد اطلاعاتی تصادفی این خلا را پرخواهند کرد.”
این بدان‌معناست که این اطلاعات تصادفی قابل شناسایی هستند. از همین رو این امکان وجود دارد که نفوذگران بتوانند بلوک‌های مختلف را با اطلاعات تصادفی دیگری جایگزین کنند و پس از رمزگذاری مجدد، پیام را برای دریافت کننده ارسال کنند تا بدین طریق، پیام مخدوش شود.
نتایج این تحقیق، عکس‌العمل‌های متفاوتی را در شبکه‌هایی مانند توییتر و ردیت به همراه داشته است. رونا سندویک، محقق امنیتی معتقد است دلیل اینکه هر شرکتی نباید راهکار رمزگذاری خود را پیاده‌سازی و مورد استفاده قراردهد دقیقا مشابه با دلیلی است که هر شرکت هواپیماسازی، موتور خاصی برای هواپیماهای خود تولید نمی‌کند.
جاکوبسن در خصوص پروتکل مورد استفاده تله‌کام گرمز می‌گوید:
” تلگرام از روش رمزگذاری بهره‌مند شده که کاملا قدیمی و نخ‌نما شده است و به دهه ۱۹۹۰ میلادی تعلق دارد. به‌نظر من شرکت‌های اینچنینی باید به دنبال جایگزینی راهکارهای جدیدتر باشند. وجود حفره‌های امنیتی در ساختار بلوک‌ها می‌تواند به دیگران امکان استفاده از روش‌هایی برای شبیه‌سازی بلوک‌ها و نهایتا خواندن بدون اجازه مکالمات رد و بدل شده را بدهد. این موضوعی است که نمی‌توان آن‌را انکار کرد.”
