بر اساس گزارش سازمان کمیسیون پهنای باند ملل متحد در حال حاضر ۴٫۲ میلیارد انسان -۵۷% از کل جمعیت جهان – کسانی که به طور منظم آفلاین هستند
دسترسی به اینترنت از ۸٫۶% در سال ۲۰۱۴ به ۸٫۱% در سال ۲۰۱۵ رسیده است.چگونه ممکن است زمانی که هر نوجوانی حتی روی میز شام در حال ارسال پیام در شبکه های اجتماعی است، هنوز این تعداد آفلاین در سراسر جهان وجود داشته باشد؟ تقریبا ۷۰% از اشتراک های تلفن همراه و ثابت در دو منطقه آسیا- اقیانوسیه و آمریکا متمرکز شده است.طبق این گزارش، تخمین زده می شود که حدود ۶۰% از جمعیت جهان تا سال ۲۰۲۱ آنلاین شوند.
اکنون به سه نکته اصلی درباره آفلاین بودن و اهمیت آنلاین بودن می پردازم:
تنوع زبان
شکاف بین کشورهای فقیر و ثروتمند باقی و بیشتر می شود اگر تلاش سیاسی برای از بین بردن این شکاف برداشته نشود. کشورهای کمتر توسعه یافته هنوز بطور کامل از اینترنت استفاده نمی کنند. اما مسئله ای که شاید باعث شده که تمایل این مردم برای آنلاین بودن را کم کند زبان است، مردمی که در مناطق زبانی متنوع مثل آفریقا، هند و جنوب شرقی آسیا هستند با زبانی متفاوت از زبان های جهانی هستند و این خود یک چالش اساسی است.
بیش از نیمی از سایت های اینترنتی به زبان انگلیسی است و اینترنت به زبان لاتین از “a-z” و “۰-۹″ را پوشش می دهد. زبان سایر کشورهای اروپایی مثل فرانسوی،اسپانیایی، آلمانی و یا ژاپنی کمتر از ۵% در وب سایت ها استفاده می شود.زبان بسیاری از کشورها مثل سواهیلی و هندی در کمتر از ./.۱درصد در سایت ها استفاده شود.فیسبوک (FB, Tech 30) به تازگی ۱۰۰۰۰۰ صفحه ویکیپدیا برای مطالعه قرار داده است و نشان می دهد که فقط ۵۳% از مردم جهان به دانش ویکیپدیا به زبان محلی خود دسترسی دارند.
وب سایت های چند زبانه تنها راه ایست که مردم سراسر جهان قادر خواهند بود تا به مطالب موجود در اینترنت دسترسی و از آن ها استفاده کنند.
متعادل کردن سود:
در این سطح، بنظر می رسد راه اندازی زیرساخت ها در مناطق روستایی و مناطقی با جمعیت کم بسیار مشکل باشد. اما شرکت های اینترنتی از اتصال مردم سودهای زیادی می برند. استفاده از اینترنت یک سرویس سودآور برای دولت ها و شرکت های اینترنتی است. این مقاله نشان می دهد که کشورها باید یک طرح ملی برای ایجاد پهنای باند داشته باشند و یک اینترنت مقرون به صرفه برای آنلاین بودن شهروندانش معرفی کند.
در جوامع روستایی، ممکن است به همان زودی خدمات ارائه شده افزایش پیدا نکند ولی سرمایه گذاری دولتی با همکاری شرکت های خصوصی می توانند تجارت بدون ضرری را انجام دهند.
در کشورهای فقیر، زنان نزدیک به ۲۵% نسبت به مردان به اینترنت دسترسی دارند و این نسبت در برخی مناطق جنوب صحرای آفریقا به ۵۰% هم می رسد و شاید حتی تلفن همراه هم نداشته باشند.برای زنان با درآمد کم و از طبقه متوسط جامعه، دسترسی به اینترنت شاید کلیدی برای داشتن یک زندگی بهتر باشد. با دسترسی زن ها به اینترنت در این کشورها، آن ها می توانند باسواد شوند، شغل پیدا کنند و حقوق شخصی و اجتماعی خود را بشناسند.
