مدتی است که یکی از مشکلات همیشگی و لاینحل حوزه ارتباطات و فناوری اطلاعات دوباره در حال خودنمایی است.سازمان نظام صنفی رایانه‌ای یک کانون مشورتی عالی متشکل از مدیران دولتی و خصوصی قدیمی و جدید تشکیل داده که هفته قبل مهم‌ترین خروجی‌اش این بود: «چالش جدی فعالان صنف ICT نبود متولی مشخص است!».کمی قبل‌تر ظاهرا دعوایی میان برخی تاکسی‌های اینترنتی در گرفته بود و منتج به نامه‌ای شد که خطاب آن دو وزیر و دو معاون رییس‌جمهوری بودند و گویی مشخص نبود حل مساله به عهده کیست؟
از قضا تازه چند شورای‌عالی در این حوزه همچون شورای‌عالی فناوری اطلاعات، شورای‌عالی اطلاع‌رسانی، شورای‌عالی انفورماتیک و شورای‌عالی افتا نیز حذف و وظایف آنها به نوعی به دیگر دستگاه‌های مسوول محول شد. اما این اتفاق هم تاثیری بر هدایت واحد فناوری اطلاعات و ارتباطات و پایان سردرگمی‌ها در کشور نداشت.از قضا اضافه شدن شورای‌عالی فضای مجازی هم هیچ تاثیری بر جمع متولیان حوزه فاوا نداشت. بماند که این روزها مجلس شورای اسلامی هم درصدد راه‌اندازی کمیسیون فضای مجازی است و گام اول را با ایجاد فراکسیون فضای مجازی برداشته است تا شاید آنها بتوانند با اضافه‌شدن به جمع متولیان، این بلاتکلیفی‌ها را رفع کنند.
از قضا دو هفته قبل که رییس مجلس به وزارت ارتباطات رفته بود تا پیگیر سرنوشت دولت الکترونیکی شود، وقتی با انبوهی از مشکلات و موازی‌کارهایی که مانع تحقق این امر شده، مواجه شد، از وزارت ارتباطاتی‌ها خواست تا فهرست موانع موجود را برای بررسی و اقدام به «جلسه سه نفره سران قوا» ارسال کنند.از قضا هیات دولت هم که به نوعی نقش مقررات‌گذاری دارد هنوز قادر به رفع و رجوع چالش‌های بر زمین مانده در حوزه فاوا نشده است و مصوبات وزیران هم چندان گره‌گشا و تمام‌کننده معضلات نبوده و بسیاری از آیین‌نامه‌ها، مسایل و شرکت‌های ICT، میان وزارت ارتباطات، وزارت صنعت، وزارت کشور، وزارت ارشاد، بانک مرکزی، معاونت علمی و … معطل و یا در حال گردش و پاسکاری است.
اما چرا و چگونه است که چه با اضافه شدن متولیان و شوراهای جدید به حوزه فاوا و چه با انحلال و کاستن از متولیان و شوراهای قبلی در این حوزه، باز هم شاهد برون‌رفت از وضع موجود نیستیم؟
به نظر می‌رسد نهادهایی که به نوعی خواستار و طالب تولی‌گری حوزه ICT هستند، بودجه و اختیارات را می‌خواهند اما مسوولیتش را نه. چون به این ترتیب تمام و کمال باید پاسخگوی انبوهی از طرح‌ها و مشکلات باشند. برای همین ظاهرا هر کس ترجیح می‌دهد تنها بخشی از مسوولیت این صنعت را برای حفظ موقعیت خود دو دستی چسبیده و باقی مسایل را به زمین دیگری یا دیگران شوت کند تا بتواند همیشه راهی برای فرار از پاسخگویی داشته باشد.
در نهایت اینکه به اعتقاد نگارنده و به دلایلی که بخش کوچکی از آن ذکر شد، رسانه‌ها در سال ۱۵۰۰ هم تیتر خواهند زد: «چالش جدی فعالان صنف ICT نبود متولی مشخص است!».
