یکشنبه، 05 مرداد 93 - 08:00

این روزها اپراتور سوم تلفن‌همراه با توجه به در اختیار گرفتن رومینگ ملی اقدام به پخش تبلیغات گسترده‌ای در صدا و سیما با عنوان پوشش کامل رایتل از خزر تا خلیج همیشه فارس می‌کند که البته فی نفسه این موضوع مشکلی ندارد اما مشکل اصلی که این روزها نیز خریداران سیم‌کارت‌های این اپراتور را آزرده خاطر کرده موضوع مهمی‌است که در تبلیغات رایتل به آن هیچ اشاره‌ای نمی‌شود. در حال حاضر مشترکان رایتل نه تنها در مکان‌هایی که این اپراتور فاقد پوشش است بلکه در تمامی ‌نقاط کشور و حتی نقاط تحت پوشش این اپراتور، می‌توانند از شبکه دو اپراتور همراه اول و ایرانسل استفاده کنند.

مشترکان بی اطلاع

پوشش رایتل در سراسر کشور با کمک دو اپراتور دیگر تکمیل شده درست است اما اینکه این به معنی کامل شدن پوشش نسل سوم تلفن‌همراه در سراسر کشور است کاملا اشتباه است. در حال حاضر برخی از کاربرانی که به تازگی و در پی تبلیغات رایتل اقدام به خرید سیم‌کارت‌های این اپراتور به امید استفاده از اینترنت پرسرعت کرده‌اند، حالا متوجه شده‌اند نه تنها اینترنت نسل سومی در کار نیست بلکه قیمت اینترنت گرانتری نیز باید پرداخت کنند.
در خوشبینانه‌ترین حالت سرویس‌های رایتل در طرح رومینگ ملی به نسل ۲٫۷۵ تقلیل می‌یابد و این یعنی مشترکان رایتل در این نقاط که چندین ده برابر پوشش رایتل نیز است، امکان استفاده از اینترنت پرسرعت نسل سوم تلفن‌همراه را ندارند و سرعت اینترنت آنها دقیقا با همراه اول و ایرانسل به دلیل تکنولوژی پایین این اپراتورها برابری می‌کند. به این ترتیب عملا مشترکان رایتل تنها امکان مکالمه صوتی، پیامکی و اینترنت با سرعت پایین را در این وضعیت خواهند داشت و این دقیقا همان موضوعی است که رایتل سعی می‌کند بر آن سرپوش بگذارد چرا که در تبلیغات گشترده این شرکت هیچ صحبتی از این موضوع نمی‌شود. البته ناگفته نماند که در حال حاضر نیز امکان استفاده از اینترنت در طرح رومینگ ملی برقرار نیست.

رویای نسل سوم از خزر تا خلیج فارس

این در حالی است که رایتل در ایام برگزاری جام جهانی اقدام به انجام تبلیغات میلیاردی از طریق صدا و سیما کرد و تنها به این نکته بسنده کرد که پوشش شبکه‌اش از خزر تا خلیج فارس تکمیل شده، همین عامل باعث شد تا برخی مشترکان کم اطلاع به امید تجربه استفاده از نسل سوم اقدام به خرید سیم‌کارت‌های این اپراتور با تصور پوشش نسل سوم در سراسر کشور کنند.
براساس گزارش‌های دریافتی از سطح بازار بسیاری از مردم پس از خرید سیم‌کارت‌های رایتل متوجه می‌شوند که سرویس‌های سیم‌کارت رایتل در نقاطی که تحت پوشش رومینگ ملی است هیچ تفاوتی با سرویس‌های همراه اول و ایرانسل نمی‌کند و عملا تجربه استفاده نسل سوم از خزر تا خلیج فارس تنها یک رویاست.
به عبارت دیگر رایتلی‌ها در نقاط فاقد آنتن دیگر سرعت موبایل نسل ۳ نداشته و باید مانند بقیه کاربران موبایل کشور از اینترنت نسل ۲ استفاده کنند. بهای اینترنت اپراتورهای دیگر نیز با بهای اینترنت رایتل متفاوت است. به این ترتیب کاربران رایتل در نقاط فاقد آنتن رایتل اینترنت کند‌تر و گران‌تر از قبل دریافت می‌کنند.
موضوعی که توجه مشترکان این اپراتور را می‌طلبد و آنها باید مراقب هزینه اینترنت خود باشند.
در خبرها آمده بود تا پیش از این تصور می‌شد بزرگترین مشکل رایتل نداشتن پوشش کشوری و عقب‌ماندگی این اپراتور در نصب دکل‌های مخابراتی باز می‌گردد. البته که رایتل از وجود این مساله در رنج بود.
اما با تحقق گام اول رومینگ ملی که در آن رایتل از پوشش کشوری همراه اول برخوردار می‌شد و تصور بر این بود که شاید ۹۰ درصد مشکلات این اپراتور حل شده، حالا ظاهرا مشترکان این اپراتور با مساله جدیدی روبه رو هستند.
بر اساس اظهارات مدیرعامل رایتل، بالغ بر ۸۰ درصد کاربران این اپراتور که یک درصد از مشترکان کل کشور را جذب خود کرده، تنها برای استفاده از اینترنت نسل سوم موبایل اقدام به خرید سیمکارت‌های رایتل کرده‌اند.

 

پاسخ رایتل به این مشکل

اما مجید صدری مدیر عامل اپراتور سوم در پاسخ به این سوال که چرا باید مشترکان اپراتور سوم متضرر شده و در شرایطی که رایتل آنتن ندارد، هم اینترنتی از نسل‌های پایین‌تر دریافت کرده و هم هزینه اضافی پرداخت کنند گفته: به هر حال هنگام استفاده از رومینگ ملی بخشی از مشترکان ما هم مشترکانی هستند که برای تماس‌های خود از شبکه اپراتورهای دیگر استفاده می‌کنند از سوی دیگر این مساله به کاربران اطلاع داده می‌شود و از طریق پیامکی به مشترک اعلام می‌شود که اینترنت او به دلیل عدم دسترسی به پوشش مناسب در منطقه به اپراتورهای دیگر منتقل شده است.
اما این موضوعی نیست که رایتل به شکل شفاف در تبلیغات سراسری خود در کانال‌های تلویزیونی که حدود ۲۰۰ میلیارد تومان برآورد می‌شود، به کاربران و خریداران اعلام شود. این اپراتور تنها شعار از خزر تا خلیج فارس را به کاربران خود گوشزد می‌کند در حالی که کاربران نمی‌دانند که این پوشش شامل نسل سوم موبایل نیست بلکه تنها می‌توان از مکالمات این اپراتور استفاده کرد.

علت سکوت رگولاتوری

اما سکوت سازمان تنظیم مقررات و ارتباطات رادیویی در این زمینه که یکی از وظایف اصلیش حمایت از حقوق مصرف کنندگان خدمات ارتباطی و فناوری اطلاعات است جای سوال دارد. چرا که این موضوع و عدم ارایه اطلاعات کامل به مشترکان تلفن‌همراه در تبلیغات اخیر این اپراتور کاملا مشهود است و اینکه چرا تاکنون اقدامی‌در جهت جلوگیری از پخش این تبلیغات نشده سوالی بی پاسخ است.
به هر تقدیر این حق مشترکان تلفن‌همراه است که زمانی که اقدام به خرید سیم‌کارت نسل سوم می‌کنند بدانند که در چه نقاطی امکان استفاده از سرویس‌های نسل سوم را دارند و شفاف به آنها گفته شود که پوشش خزر تا خلیج فارس تنها برای مکالمات صوتی، پیامک و اینترنت در حد نسل ۲٫۷۵ است.
جالب آنکه هفته گذشته کمیسیون تنظیم مقررات در جهت حمایت از مصرف کنندگان مصوبه‌ای مبنی بر دستورالعمل نحوه تبلیغات و اطلاع رسانی دارندگان پروانه ارایه خدمات ارتباطی و فناوری اطلاعات به تمام شرکت‌های فعال در این عرصه ابلاغ کرد.
در این مصوبه تاکید شده است که شرکت‌ها باید در تبلیغات رادیویی و تلویزیونی خود، خلاصه موضوع پروانه و مرجع صدور آن را اعلام کنند. در ارتباط با تبلیغات مکتوب نیز اعم از تبلیغات در بیلبورد‌ها، جراید و اینترنت، اینگونه عنوان شده است که باید نام کامل شرکت مندرج در پروانه، شماره پروانه، مرجع صدور پروانه، قلمروی فعالیت، شماره تلفن حداقل یکی از دفاتر مرکزی و پشتیبانی و نشانی پایگاه اطلاع‌رسانی اینترنتی با فونتی مناسب و کاملا شفاف و خوانا اعلام شود.
به نظر می‌رسد مدیرانی که این طرح را آماده و به کمیسیون تنظیم مقررات برای تصویب ارایه داده‌اند فراموش کرده‌اند که مهمترین بخش یک تبلیغ محتوایی است که در آن ارایه می‌شود و نظارت بر آن از هر موضوعی واجب‌تر است.
چرا رگولاتوری در این موضوع به جای پیشگیری از ارتکاب تخلف و گنجاندن بندهای جریمه‌ای سنگین به منظور جلوگیری از سواستفاده‌های احتمالی و اغفال مشترکان، تلاش می‌کند تا با پول شرکت‌های خصوصی خود را به عنوان نهاد ناظر در این حوزه معرفی کند. تا اگر کسی شکایتی داشت به این نهاد مراجعه کند.
آیا بهتر نیست قبل از اینکه شرکت‌ها تخلفی را انجام دهند روشی به کار گرفته شود که راهی برای بروز تخلف وجود نداشته باشد یا اینکه جرایم به اندازه‌ای سنگین باشد که خلافکاران از ترس جریمه شدن جرات استفاده از راه‌های خلاف را نداشته باشند.
منبع: هفته نامه عصر ارتباط

logo-samandehi