به تازگی در اصفهان شاهد اتفاقات نادری هستیم که شاید مشابه اش را در کشور نمی بینیم و سوالی که در ذهن تداعی میشود این است که مسولین کجای این قصه هستند؟
روابط عمومی راگفتمان بین سازمان و گروههای مخاطب برای رسیدن به تفاهم» دانسته اند. روابط عمومی نباید صرفا توجیه گر سازمان باشد و یکسویه عمل کند. روابط عمومی نه تنها محاسن را روشن می سازد و تصویری واقعی نه دروغین از سازمان ارایه می کند بلکه باید نگاهی عمیق و متفکرانه به نقاط ضعف سازمان بیندازد و با روحیه انتقادپذیری، عیوب آن را برای تصمیم گیران و مدیران برملا سازد.
بنا بر تعریف بالا در اصفهان روابط عمومی ها به شکل دیگری کار میکنند.یعنی نه تنها توجیه گر سازمان خود هستند بلکه در قبال هر نقدی به تندی واکنش نشان میدهند.فردی که در بخش روابط عمومی مشغول به فعالیت است تنها به فکر حفظ جایگاه فعلی خود است و از هر کوششی برای جلب نظر مسئول آن سازمان مضایقه نمیکند .این در حالیست که تعریف روابط عمومی چیز دیگری است.
علاوه بر این شاهد گلچین اخبار واطلاعیه های بعضی از سازمانها هستیم که بصورت گسترده اطلاع رسانی نمیشود و بعضی از افراد خاص باید از آن مطلع شوند.همانطور که در سرمقاله ی این شماره اشاره شد استفاده نادرست اطلاعاتی بعضی شرکتها میتواند فضای رقابتی فعالان این حوزه از بین ببرد. سوالی که پیش می آید که اینگونه اطلاع رسانی از سوی یک سازمان تصمیم مدیر آن سازمان است یا بخش روابط عمومی؟!؟
کافیست نگاهی به سوابق کاری مسئولین روابط عمومی سازمان ها بیاندازید تا به نتایج جالبی برسید!مثلا شخص مورد نظر هیچ گونه سابقه ی مفید در حوزه ی ارتباطات و روابط عمومی نداشته است ولی بدلایلی که مشخص نیست مسئول سازمان، فردی را بدون در نظر داشتن پارمترهای مورد نظر انتخاب میکنند؟!حتی در بعضی از سازمانها،افراد بدلیل سال آخر فعالیت خود در سازمان متبوعه و بالا بردن وضعیت دریافتی خود در این پست حساس توسط مدیر انتخاب می شوند!
آیا وظایف یک روابط عمومی با درج چند خبر که از دیگر سایت های خبری کپی برداری شده است و ایجاد یک کانال تلگرام خلاصه می شود؟ خلاصه عملکرد یک روابط عمومی :N آگهی مطبوعاتی و همین طور N مصاحبه مطبوعاتی، پخش N مقدار خبر مطبوعاتی، پخش تراکت و پوستر، نشریه و ویژه‌نامه، برگزاری نمایشگاه ،که البته شاهد همین فعالیتها نیستیم !
مدیران هم‌گویی به همین اطلاعات کمی و فله‌ای که نشان‌دهنده یک روابط عمومی غیرحرفه‌ای است عادت کرده‌اند و بر این امر برای آنان مشتبه میشود که یک غیر متخصص هم میتواند همان اعداد و رقم‌ها را حتی تا با رکوردشکنی بدست آورد. ویژگی‌ها و نتایج این نوع گزارش دهی و تهیه گزارش براساس زمان (سه ماهه، شش ماهه و یک ساله و گاه چند ساله) و تهیه فرم‌های ثابت برای دریافت گزارش عملکرد سبب میشود که رشد افراد غیر متخصص در بدنه روابط عمومی زیاد شود
این در حالیست که از روابط عمومی بعنوان هنرهشتم یاد می شود و سرنوشت هر سازمان به روابط عمومی آن سازمان بستگی دارد!
