اگرچه مشاور رسانه‌ای رئیس‌جمهور درباره پیامک‌های تبریک نوروزی گفته: هیچ یک از اپراتورها وجهی از نهاد ریاست جمهوری بابت هزینه ارسال پیامک دریافت نخواهند کرد و آنها به صورت اسپانسر این کار را انجام داده‌اند، اما هنوز چند سوال ساده باقی مانده است.
در نوروز ۹۳ برای نخستین بار پیام‌های تبریکی از سوی رئیس جمهور به دست مشترکان تلفن همراه رسید. رئیس جمهور که یکبار پس از تحویل سال از طریق رسانه ملی سال نو را به همه مردم ایران تبریک گفته بود، این بار در پیامی خصوصی‌تر به مردم شادباش گفت و آرزوی سالی خوب کرد.
مشاور رسانه‌ای رئیس جمهور درباره پیامک‌هایی که با نام روحانی ارسال می‌شدند، گفت: هیچ یک از اپراتورها وجهی از نهاد ریاست جمهوری بابت هزینه ارسال پیامک دریافت نخواهند کرد و همه آنها به صورت اسپانسر این کار را انجام داده و می‌دهند.
پیامک‌های نوروزی رئیس جمهور پس از آنکه تعجب مشترکان را برانگیخت، به زودی باور پذیر شد و اندکی بعد همه مشترکان می‌دانستند که دیر یا زود پیامک تبریک روحانی به دستشان خواهد رسید.
این اقدام رئیس‌جمهور که برای نخستین بار انجام شد، در نوع خود جالب بود و حتی برای دقایقی توانست لبخند بر لب مشترکان تلفن همراه بنشاند. اکنون این اقدام سوالات ساده‌ای را در ذهن مردم ایجاد کرده است؛ اینکه، این حجم انبوه پیامک‌ها که حتی برای برخی مشترکان چندباره ارسال شده، چقدر هزینه داشته است؟
با تکیه بر اظهار نظر مشاور رئیس جمهور و فرض بر اینکه روحانی ریالی برای این پیامک‌ها از منابع عمومی و شخصی هزینه نکرده و اپراتورهای تلفن همراه با قبول هزینه و اسپانسر شدن، بانی رسیدن این پیامک‌ها به دست مردم بوده‌اند، در نهایت این کار چه منفعت متقابلی برای اپراتورهای تلفن‌همراه با مالکان خصوصی، می‌تواند داشته باشد؟
آیا این مهربانی و کمک اپراتورهای خصوصی، بی‌پاسخ خواهد ماند؟
آیا در معادلات اقتصادی، روابط بی‌حساب و کتاب است؟
با توجه به تعریف سرشماره «Rouhani» در شبکه اپراتورها آیا باید منتظر پیامک‌های مناسبتی دیگری هم از رئیس جمهور باشیم؟
و آیا این سرشماره در آینده امکان دریافت پیامک از سوی مردم را هم خواهد داشت؟
پاسخ‌گویی به این سوالات می‌تواند در رفع چند سوال ساده و شفاف سازی موضوعات کمک کننده باشد.
