امروز خیلی حس طنزم کوک نیست. چون واقعا موندم بعضی از این مسوولان ICT کشور دقیقا با خودشون چه فکری می‌کنن که اینطوری هستن.
راستی تا به حال با خودتون فکر کردین اگر بیکاری جرم بود چی می‌شد؟ منظورم از بیکاری، بیکاران و جویای کارهای کشور نیست. منظورم مدیرای بیکار هست.
مدیرایی که اصلا معلوم نیست چند ساله دارن دقیقا چیکار می‌کنن. اتفاقا تو حوزه ICT از این مدیرا زیاد داریم. مدیرایی که به قول یکی از دوستانم، ICT رو نه معادل ارتباطات و فناوری اطلاعات که همانطور که آن را می‌خوانیم معادل I See tea می‌دانند، یعنی “من چایی می‌بینم.”
مدیرانی که محل کارشان مدت‌هاست مثل یک قهوه‌خانه شده که دور هم جمع می‌شوند، چای می‌بینند و چای می‌نوشند و با همین بساط و دوستان، دورهمی مسافرت داخلی و خارجی می‌روند و آنجا هم چای می‌بینند و چای می‌نوشند و برنامه‌ریزی می‌کنند، سفر بعدی کجا بروند و سفر هم که نیستند وقتشان را در جلسه و همایش و سمینار و دید و بازدیدهای بی‌سرانجام باز هم چای می‌بینند و چای می‌نوشند و اوقات می‌گذرانند.
اما واقعا تا به حال دیده و یا شنیدید که در کشور ما مدیری به خاطر انجام ندادن هیچ کار موثر و مشخصی برکنار شده باشد؟ یه لحظه هم که شده بیایید تصور کنیم، بیکاری مدیران جرم بود. در آن صورت مثلا می‌شد سرزده به محل کار مدیری رفت و گفت دقیقا در همین لحظه و مکان داری چیکار می‌کنی؟ یا به محض این که از سفر فرنگ که اتفاقا این روزها کار ثابت بسیاری از مدیرای ICT شده رفت و پرسید، همین الان بگو دقیقا رفتی اونجا چی برای کشورت آوردی؟ طرف هم تا اومد بگه بحث‌های بسیار مفصلی انجام شد و قرار گذاشتیم بازم همدیگرو ببینیم که مذاکره کنیم و از این حرفا، همونجا یقشو گرفت و یک امتیاز منفی تو کارنامش چسبوند و تا اطلاع ثانوی ممنوع‌السفرش کرد.
خداییش تو خارج یه مدیر، چوب کبریت از اداره ببره خونش یا یه لیوان آب اضافه تو یه سفر بخوره، رسانه‌ها رسوای عالم می‌کننش، طرف برکنار می‌شه، جریمه هم می‌ده و تقریبا برای همیشه از صحنه سیاست حذف می‌شه.
اما اینجا چی؟ مدیره برای کشور و حوزه کاریش همونقدر ایفای نقش می‌کنه که یه بچه تو مهدکودک. البته یه فرق اساسی با هم دارن، اون بچه تو مهد کودک خوابیده حداقل ضرر به کشور نمی‌زنه، اما مدیره پول مملکت رو داره خرج تفریح و سرگرمی و سفرهاش می‌کنه. البته این حداقل‌ترین ضرری هست که می‌زنه. وگرنه تعریف کلی پروژه‌های الکی و بی‌جهت، تصویب قوانین و مقررات به نفع شرکت‌های دوست و فامیل رو شاخش هست.
خلاصه که ما نفهمیدیم بعضی از مدیران این حوزه، تو کار ICT هستن یا I see tea؟
عزت زیاد
آق فری
(منبع:عصرارتباط)
