هفته قبل خاطر مبارکتون باشه در مورد صدور شصت، هفتاد تا مجوز اپراتوری نوشتم و گفتم همینطوری پیش بره باید کتاب راهنمای انتخاب اپراتور منتشر بشه و برای انتخاب اپراتورهای برتر هم دیگه باید روی ظرفیت استادیوم آزادی حساب باز کرد.
این هفته داشتم دنبال موضوع جدید می‌گشتم که دیدم، اههه وزارت ارشاد هم دست به جیب شد و برای اینکه از صدا و سیما کم نیاره آتیش زد به مجوزهاش.
ماجرا از این قرار بود که صدا و سیما برای خودش یه سری مجوز تلویزیون اینترنتی داد، بعد وزارت ارشادی‌ها هم گفتن خب پس ما اینجا چه کاره‌ایم ما هم فعلا شش تایی مجوز ویدیوی درخواستی صادر می‌کنیم. از نظر فنی جفت این مجوزها یکی هستن، اما روش تفکیک و تقسیم کارشون خیلی جالب هست. اونایی که مجوز صدا و سیما رو دارن فقط باید فیلمای تولیدی این سازمان رو پخش کنن. اونایی که مجوز ارشاد رو دارن فقط باید فیلم‌های سینمایی و سریال‌های شبکه‌های خانگی و این چیزا رو پخش کنن.
از اونطرف من نگرانم یه وقت مثلا کانون پرورش فکری هم نیاد وسط بگه منم مجوز اپراتورهای پخش کارتون رو صادر می‌کنم. وزارت ورزش بیاد بگه منم مجوز اپراتورهای پخش برنامه‌های ورزشی صادر می‌کنم. وزارت صنعت بیاد بگه منم مجوز اپراتورهای پخش فیلم‌های صنعتی، تجاری و معدنی رو صادر می‌کنم، آموزش و پرورش مجوز اپراتورهای پخش فیلم‌های آموزشی، سازمان میراث مجوز فیلم‌های گردشگری و خلاصه شما اسم هر کدوم از وزارتخونه‌ها و سازمان‌های دولتی و غیر دولتی رو ببینید، متوجه می‌شین که هر کدوم پتانسیل خاص خودشونو برای صدور مجوزهای اپراتوری دارن.
این وسط گل سر سبد هم که وزارت ارتباطات خودمون هست که ماشالا جایی نیست که از نظرش برای صدور مجوز پنهان مونده باشه.
این وسط خلاصه شورای عالی فضای مجازی هم اگه یه وقتی تشکیل جلسه داد و اگه یه وقتی موضوع بازی‌های رایانه‌ای تو دستور کار نبود و موضوع دیگه‌ای مثل انتخابات هم در پیش نبود و سایر پرونده‌های باز و بلاتکلیف از شبکه ملی اطلاعات گرفته تا غیره رو هم بسته بود، میان و برای ساماندهی به این نبرد صدور مجوز، اقدام به تدوین پیوست فرهنگی برای تک‌تک مجوزها میکنه!
اما یه چیز رو من نگران هستم که شاید روزی در آینده باعث مشکل بشه و اون ما مردم یا همون مصرف‌کننده‌ها هستیم. مثلا خانم خونه دوست داره سریال قلب یخی رو ببینه، باید بره ببینه در مجوز کدوم اپراتور مجوز پخشش هست. بعد آقای خونه حال میکنه یه بار دیگه هزاردستان رو ببینه، اونم باید بره ببینه کدوم اپراتور مجوزش رو داره. این وسط پسر خانواده هم میخاد ورزشی ببینه و دختر خانواده هم صنایع دستی و اون ته تغاریه هم کارتون دوست داره.
خب این پدر صاحب بچه‌ها که استاد می‌شه بخاد به خواست هر کدوم یه مجوز بگیره. تازه ممکنه هر کدومشون یه جور سیم‌کارت داشته باشن و از چند جا هم اینترنت گرفته بشه و خلاصه به اندازه یه کتابچه در ماه، پدر صاحب بچه‌ها باید بره قبض فیلم و سیم‌کارت و اینترنت واریز کنه.
خلاصه از ما گفتن تا دیر نشده شما هم فکر کنید مجوز چه اپراتوری رو می‌تونید صادر کنید وگرنه از غافله جا موندین. چیه لابد فکر کردین می‌خام بگم تا دیر نشده به این وضعیت سامان بدن مسوولان، نه خیرم، هرگز!
عزت زیاد
آق فری
(منبع:عصر ارتباط)
