من دیگه کم‌کم دارم به این نتیجه می‌رسم که ساماندهی تو ایران رسما داره تبدیل میشه به یک شغل. چرا؟ خب عرض می‌کنم.ما قبلنا البته الان هم ادامه داره یه بخشی از مشاغل مربوط به شرکت در جلسات و همایش‌ها بود. یعنی یه سری مدیر و کارمند هستن که اصولا از این جلسه در میان می‌رن تو اون جلسه و پشت سرش راه می‌فتن فلان همایش و خلاصه شغلشون تقریبا شده گزارش نوشتن از جلسات و همایش‌ها.
بعد یه شغل دیگه درست شد به نام عضویت تو کارگروه‌ها. کار و بار این شغل جدید انصافا خوبه و به نظرم تونسته بخش قابل ملاحظه‌ای از مشکل اشتغال تو کشور رو حل کنه و تقریبا در حال جلو افتادن از شغل همایش‌گردی هست.این کارگروه‌ها خیلی خوبن و نه فقط تو حوزه ICT که تو تمام مسایل جواب می‌ده. مثلا هوا آلوده میشه،کمیته بحران تشکیل میشه، همون حرفای سال‌های قبل زده میشه و بارون که میاد کمیته رو هم با خودش می‌بره.
یا مثلا مگس سفید میاد، کارگروه تشکیل میشه، هوا که سرد میشه و مگسا یا مهاجرت می‌کنن یا می‌میرن، کارگروه هم به کارش خاتمه می‌ده.از این مثال‌ها خیلی زیاده و کلی کارگروه داریم که بعد از تشکیل با کمک باد و بارون و سرما و گرما و غیره خود به خود به کارشون خاتمه داده میشه.
البته یه وقت فکر نکنید اعضای این تیپ کارگروه‌ها خدای ناکرده بیکار می‌شن. نه اصلا، یعنی صبح نشده یه کارگروه دیگه درست میشه و روز از نو روزی از نو.
حالا در کنار دو روش اشتغال همایش‌گردی و عضویت تو کارگروه‌ها یه شغل جدید و توپ ایجاد شده که من شک ندارم خیلی سریع می‌تونه بیشتر از دو مورد قبلی در ایجاد اشتغال به کشور کمک کنه.این شغل جدید اسمش ساماندهی هست که اتفاقا تو حوزه ICT به شدت در حال رشد هست و به زودی یه پست اصلا به تمام سازمان‌ها اضافه میشه به اسم معاون ساماندهی که مدیر کل ساماندهی و کارشناس ساماندهی هم خب می‌خاد.
ساماندهی کانال‌های اجتماعی، ساماندهی پیام‌رسان‌های موبایلی، ساماندهی سایت‌های همسریابی، ساماندهی سیم‌کارت‌های بی‌هویت، ساماندهی فروشگاه‌های اینترنتی، ساماندهی کالاهای قاچاق در فضای مجازی، ساماندهی سایت‌های اینترنتی، ساماندهی سایت‌های خبری، ساماندهی بازی‌های رایانه‌ای، ساماندهی مدلینگ و مزون‌ها در فضای مجازی، ساماندهی گارانتی‌های کامپیوتری، ساماندهی IPهای اینترنتی، ساماندهی پسماندهای الکترونیکی، ساماندهی هاستینگ‌های داخلی، ساماندهی کپی‌رایت و کلی ساماندهی دیگه که خسته می‌شم همشو بگم.
شما همینطوری سرانگشتی بشین حساب کن چقدر شغل ایجاد میشه از این طریق. چون تا بحث ساماندهی مطرح میشه خب به دبیرخونه و قند و چایی و میوه و شیرینی و جلسه و همایش و کلی ملزومات دیگه نیاز داره که هر کدوم یه سری آدم رو می‌طلبه.
فقط من جواب دو تا چیز رو نمی‌دونم، اول این که چرا ساماندهی‌ها تموم نمی‌شن و به نتیجه نمی‌رسن و دوم این که چرا قبلش طوری عمل نمی‌شه که بعدش نیاز به ساماندهی داشته باشیم؟
عزت زیاد
آق فری
منبع:عصرارتباط
