استارتاپ همیار مهر، تحولی در زندگی توان یابان

وحید رجب لو، توان یابی است که با وجود ۹۸ درصد معلولیت موفق شد استارتاپی برای توان یابان به وجود آورد که با توسعه آن، زندگی این قشر از جامعه راحت‌تر و آسوده‌تر خواهد شد.وحید رجب لو که ۳۰ سال سن دارد و ساکن کرج است، تنها با ۲۰ درصد از توان دست راستش توانست استارتاپ همیار مهر را طراحی کند. وی با بیماری ژنتیکی SMA متولد شد و به مرور زمان قدرت دست و پای خود را از دست داد. با این وجود وی مدت ۱۱ سال است که به تنهایی از عهده مخارج خود برآمده است و از طریق برنامه نویسی و طراحی وب کسب درآمد می‌کند. استارتاپ همیار مهر که رجب لو بنیانگذار آن است موفق شد در رویداد توان تک مقام سوم را کسب کند.

وی در مورد اینکه با وجود شرایط ویژه‌اش تا چه مقطعی موفق به تحصیل شده است، گفت: بخاطر شرایطم نتوانستم تحصیلات خود را ادامه دهم، زیرا مدرسه‌ای من را ثبت نام نمی‌کرد و فقط توانستم تا دوم دبیرستان درس بخوانم، البته همین هم به صورت غیرحضوری خواندم. پس از آن پای کامپیوتر نشستم و بطور خودآموز زبان‌های برنامه نویسی تحت وب را یاد گرفتم و وارد بازار کار شدم.

رجب لو ادامه داد: معلولیت من در زمان ورود به مدرسه تا این حد نبود و فقط در حدود ۳۰ تا ۴۰ درصد معلولیت داشتم، اما در حال حاضر به ۹۸ درصد رسیده است، به این معنی که فقط ۲۰ درصد از دست راستم کار می‌کند که خیلی از آن استفاده می کنم که اگر بیکار شوم این دست راست را هم از دست می‌دهم.

بنیانگذار همیار مهر بیان کرد: از ۱۱ سال پیش وارد بازار کار شدم و حدود ۷ سال است که مشغول طراحی وب هستم. به تنهایی کار می‌کنم و نمی توانم تیمی کار کنم چون امکان رفت و آمد ندارم.

وی افزود: مدت ۱۱ سال است که تمام خرج زندگی و درمان خودم را از این طریق فراهم می‌کنم.رجب لو در پاسخ به این سوال که خودآموزی سخت نبود؟ گفت: درست است، اما با آزمون و خطا توانستم چیزهای زیادی یادبگیرم و ادامه دادم. اکنون بیشتر در زمینه‌های کد نویسی کار می‌کنم.وی در مورد ایده راه اندازی استارتاپ همیار مهر اظهار داشت: چند سال پس از آنکه شروع به کار کردم، بیماری من واقعا پیشرفت کرده بود، در همان زمان به فکر سامانه‌ای به نام همیارمهر افتادم و با توجه به ایده‌ای که در ذهن داشتم آن را راه اندازی کردم، به این ترتیب که مشاغل کل کشور مثل آرایشگاه‌ها، سوپرمارکت‌ها و … که به معلولین خدمات ارائه می‌دهند را معرفی می‌کند؛ بطور مثال من با آرایشگر تماس می‌گیرم و از او می‌خواهم که خانه‌ام بیاید و به کارم رسیدگی کنم. تا اینکه به رویداد توان تک دعوت شدم. این رویداد امسال خیلی جا افتاد و از شرکت‌ها می‌خواهد در قسمتی از کسب و کارشان از معلولین استفاده کنند یا آنها را استخدام کنند. از من خواستند در این رویداد شرکت کنم و بین ۲۲ استارتاپ‌های شرکت کننده توانستم رتبه سوم را به دست آورم.

بنیانگذار همیارمهر در مورد شرایط کنونی این استارتاپ، تشریح کرد: نیاز به یک اسپانسر داریم تا کار را به صورت کشوری پیاده سازی کنیم. این کار بین ۱۰۰ تا ۲۰۰ میلیون هزینه خواهد داشت، ولی در صورتی که در کل کشور راه اندازی شود واقعا چندین برابر این پول درآمد خواهد داشت و مشاغلی که ورود می‌کنند نیز درآمد بیشتری به دست خواهند آورد.

وی در مورد کسب مقام سوم در رویداد توان تک گفت: خیلی خوشحال شدم، هم خودم و هم خانواده‌ام. واقعا حس و حال خوبی داشتم، این استارتاپ مانند بچه من بود. هر چقدر بزرگتر شود من بیشتر خوشحال خواهم شد.رجب لو ادامه داد: در اوایل کار که درآمد کمی داشتم، به من می‌گفتند دلت خوش است برای ۱۰ هزار تومان دو ساعت پشت کامپیوتر می‌نشینی و کمرت را داغون میکنی. اما الان اوضاع فرق کرده است و اکنون اقوام زنگ می‌زنند و می‌گویند آقا رشته ما هم کامپیوتر است بیا و دست ما را هم بگیر.

وی در پاسخ به این سوال که آیا می‌توانید به کسی هم برنامه‌نویسی آموزش بدهید؟ گفت: بله من هم اکنون چند شاگرد توان یاب دارم، البته از آدم‌های عادی هزینه می‌گیرم ولی به توان‌یاب‌ها رایگان آموزش می‌دهم. یکی از شاگردانم یک سال است که آموزش می‌بیند و در حال حاضر توانست اولین پروژه کاری خود را تحویل بگیرد. آشنایی ما با یکدیگر خیلی جالب بود، یکبار در سایت دیوار می‌چرخیدم که در قسمت نیازمندی‌های خیریه یک نفر نوشته بود: من خیلی مشکل دارم و ناراحت هستم. از زندگی خسته هستم و معلولیت دارم، لطفا یک کاری به من بدهید. من گفتم کاری ندارم که به تو بدهم ولی می‌توانم آموزش دهم و پیام دادم اهل کار هستی؟ پاسخ داد بله هر کاری بگویید انجام می‌دهم. بنده خدا نه لپ تاپ داشت نه اینترنت، راهنماییش کردم که بتواند جور کند. حالا برنامه نویسی یاد گرفته است و از این به بعد می‌تواند برای خودش کار کند.

بنیانگذار همیارمهر در مورد خواسته‌ها، حرف‌ها و گلایه‌هایش از مسئولین گفت: شهردار کرج از من تقدیر کردند اما تمام شد و رفت. من در شهرم اولین معلولی هستم که این کار را انجام داده‌ام. خواهش می‌کنم مسئولین کاری کنند که من زمین نخورم و بتوانم استارتاپ خود را توسعه دهم. اگر بتوانم این کار را انجام دهم افتخار بزرگی است. واقعا سالها سختی و تنهایی کشیدم.وی در مورد اهداف و آرزوهایی که برای آینده دارد، اظهار داشت: آرزوهای زیاد دارم، اما هدفم این است که استارتاپ همیارمهر را بتوانم بالا نگهدارم، زیرا خیلی برایم اهمیت دارد و زحمت زیادی برایش کشیده‌ام و آرزو دارم زندگی برایم راحت‌تر شود. من خیلی سخت کار می‌کنم، ماهی ۲۰ جلسه باید کار درمانی شوم تا دستم از کار نیفتد و هزینه این موضوع بالاست و اگر حواسم نباشد، دستم مثل باقی اعضایم از کار می‌افتد. اصلا نه من و نه خانواده به خاطر شرایطی که دارم، نمی‌توانیم به سفر برویم. شهرها هم که هیچ کدام برای معلولین مناسب سازی نیست. و آرزو دارم حداقل بتوانم یک پرستار شخصی بگیرم که مستقل‌تر زندگی کنم تا وابستگی کمتری به دیگران داشته باشم. این چند روز هم چند نفر به تیم همیارمهر اضافه کردیم و انشالله از این به بعد کار را گروهی ادامه دهیم.