سالهاست که صنعتIT در ایران بدون حمایت ومهجور مانده است و هیچگاه در اولویت قرار نگرفته است به همین دلیل این صنعت دچار ضعفی نگران کننده شده است.شاید خیلی ها را سراغ داریم که فارغ التحصیل رشته های مرتبط باITمیباشند اما در جایگاه حقیقی خود نیستند و موضوع فعالیت و کسب وکار خود را جدا کرده و به مشاغل دیگر پرداخته اند و یاحضور افراد غیر متخصص در این حوزه که به واسطه قدرت، موقعیت ،ثروت وجایگاه وارد این صنعت شده اند.این زنگ خطر همیشه متوجه مدیران و متخصصان حوزهITاست.مقایسه کنیدعدد بزرگترین پروژهITدر کشور را با قیمت یک ساختمان وهمچنین میزان سود آوری این صنعت را نسبت به صنایع دیگر.تخصیص بودجه بهIT به کاهش هزینه ها،مصرف انرژی و محیط زیست میتواند کمک کند.به نظر می آید در تصمیم گیری ها به جای ریشه یابی مسائل،چالشها وبررسی ورفع مشکلات مرتبط با این صنعت و اینکه چرا این وزارتخانه از اهداف اصلی خود دور افتاده و بجای ارائه راه کار مناسب، متاسفانه ممکن است به حذف صورت مسئله بیانجامد.این است که آینده صنعت IT در ایران تاریک است.چند نکته در باره مشکلاتIT در کشور ما. نه جامع است نه مانع. نه ادعاست نه عرصه معارضه.دراینجابطور کلی مشکلات صنعت IT را به دو دسته تقسیم میکنیم:
الف ـ مشکلات مشترک با دیگر صنایع.
جهت گیری کلی قوانین اقتصادی کشور به تشویق واردات به جای صادرات و توزیع بجای تولید و تعلل بجای تسریع.عدم رعایت ضوابط درست و وجود ضوابط نادرست.ضعف مدیریت در بخش خصوصی،موانع ایجاد تمرکز سرمایه و نیروی کار.حضور دولت بعنوان کارفرمای بزرگ که تغییر نقش اجرایی به نظارتی و سیاستگذاری و رشد سهم بخش خصوصی در اقتصاد کشور با ظهور بانکها و بیمه های خصوصی و بورس تا حد زیادی امیدوار کننده است.هجوم مدیران و کارشناسان دولتی به سوی صنایع در حال خصوصی شدن. کارنامه مدیران دولتی در زمینه بهره وری بار دیگر در شرکتهای در حال خصوصی شدن تجربه میشود. امیدواریم اینبار نمره بالاتری بیاورند.
ب ـ مشکلات اختصاصی توسعه IT در ایران
نوظهور بودن صنعت و فقدان تعریف موقعیت IT در مجموعه صنایع کشور.تشکل ها ضعیف و تحت فشار هستند.سرعت تغییرات حوزه IT به مراتب بیشتر از بقیه صنایع است. بنابراین در تمام سطوح نیازمند نوآوری و تفکر و تعامل است.وابستگی علمی عمیق تر و گسترده تر به فناوری وارداتی.نکته دیگراینکه ایران واردکننده تقریبا بخش زیادی از دانش فنی در حوزه IT می باشد اما نقش اندکی در تولید آن دارد. نوع نگاه دولتمردان به جهت گیری IT و تاثیرات آن در تحولات سیاسی و اقتصادی و اجتماعی کشور.تردید گروههای سرمایه گذار نسبت به بازده اقتصادی سرمایه گذاری در بخش IT.که تا حد زیادی هم حق دارند. دولت همچنان بزرگترین سرمایه گذار بخش IT است.مداخله دستگاههای بسیار متنوع(اعم از اقتصادی و غیره) در موضوع ITکه موجب بلاتکلیفی فعالان این بخش میشود.تمایل دولت به حفظ حضور گسترده در این صنعت بر خلاف بقیه صنایع. به دلیل نوع نگاه شیک و موثر بودن.بی ثباتی نیروی متخصص. گرچه نیروهای متخصص ایرانی با بهره گیری از هوش و استعداد و دسترسی های آسانتر به اطلاعات در این حوزه توانستند خیلی سریع رشد کنند ولی بسیاری از متخصصین ارشد این حوزه جذب بازار خارجی شده اند و با موج جذب نخبگان ایرانی در کشورهای خارجی همراه شده اند.کمتر میتوان شرکتهایی را یافت که دارای سابقه طولانی فعالیت در حوزه IT باشندو در همان شرکتها هم کمتر میتوان افرادی با سابقه طولانی حضور یافت مگر شرکتهایی اندک که با نوآوری وتوانائی نیروهای متخصص خود توانسته اند به ثبات و رشد برسند.با وجود همه این چالشها و سایر موانع دیگری که ذکر نشد، آیا وضعیت صنعت IT در ایران نگران کننده نیست؟؟!!
