اسپیس ایکس امروز بعدازظهر پس از چندمرتبه تأخیر سرانجام دستهای تازه از ماهوارههای استارلینک را به مدار پرتاب کرد و راکت فالکون ۹ را اندکی بعد روی زمین فرود آورد.راکت دومرحلهای فالکون ۹ که حامل ۶۰ ماهوارهی استارلینک بود، امروز در ساعت ۱۷:۱۶ به وقت ایران از سکوی ۳۹A در مرکز فضایی کندی در فلوریدا از روی زمین برخاست. مرحلهی اول بوستر تقریبا ۹ دقیقه پس از پرتاب به زمین بازگشت و روی یکی از کشتیهای بدونسرنشین اسپیسایکس در اقیانوس اطلس فرود آمد.
پرتاب امروز که سومین تلاش برای انجام مأموریت بعدی استارلینک بود. نخستین مأموریت استارلینک در ماه سپتامبر و ۱۶امین مأموریت اسپیسایکس را در سال ۲۰۲۰ رقم زد. اسپیسایکس پیشتر قصد داشت برای نخستینبار یکشنبهی این هفته دو پرتاب متوالی با دو راکت مختلف با فاصلهی تنها ۹ ساعت انجام دهد؛ اما شرایط جوی نامناسب برنامههای اسپیسایکس را برهم زد و موجب بهتاخیرافتادن پرتاب اسپیسایکس تا به امروز شد.
بوستر بهکاررفته در پرواز امروز یکی از راکتهای تازهکار ساخت اسپیسایکس محسوب میشد. این فالکون ۹ نخستینبار بیش از دو ماه پیش با پرتاب ماهوارههای بهروزرسانیشدهی جیپیاس برای نیروی هوایی ایالات متحده، نخستین پروازش را انجام داد. آن پرتاب که از مجتمع پرتاب فضایی ۴۰ در پایگاه نیروی هوایی کیپ کاناورال انجام شد، نخستین مأموریتی را برای ارتش آمریکا رقم زد که اسپیسایکس اجازه پیدا کرد تا بوستر مرحلهی اول را بازیابی کند. ازنظر تاریخی، مأموریتهایی نظیر پرتاب جیپیاس با بوسترهای یکبارمصرفی انجام میشد که اسپیسایکس در اقیانوس دور میانداخت.
فرود دوبارهی فالکون ۹ پس از پرتاب امروز، ۶۰امین بازیابی مرحلهی اول راکت فالکون بهشمار میآید. اسپیسایکس نخستین بوستر خود را در سال ۲۰۱۵ بازیابی کرد و از آن زمان تاکنون با تکرار این فرایند پرزحمت در اغلب پرتابها، آن را به امری عادی تبدیل کرده است. ابتدای امسال، اسپیسایکس دومین کشتی بدونسرنشین خود بهنام «تنها دستورالعملها را بخوان» را ارتقا داد و برای گرفتن بوسترها شروع به استفاده از آن کرد.
اسپیسایکس امیدوار است که ابرمنظومهی استارلینک پوشش اینترنت پرسرعت را برای سرتاسر جهان بهخصوص نواحی روستایی و دوردست ارائه دهد. بهمنظور آنکه کاربران روی زمین بتوانند به اینترنت استارلینک متصل شوند، اسپیسایکس گیرندهی کوچکی طراحی کرده که تقریبا هماندازهی لپتاپ است. با پرتاب ۶۰ ماهوارهی امروز که ۱۲امین مأموریت استارلینک از خرداد ۹۸ تاکنون محسوب میشود، شمار ماهوارههای درون مدار به بیش از ۷۰۰ دستگاه رسیده است.
ابرمنظومهی استارلینک اسپیسایکس اکنون بزرگترین ناوگان ماهوارهای در جهان بهحساب میآید؛ اما همچنان صدها دستگاه بیشتر در ماههای پیشرو پرتاب خواهد شد تا هدف ۱۴۴۰ ماهواره در مرحلهی اولیه برآورده شود. بهمنظور تحقق این امر، نمایندگان اسپیسایکس اعلام کردهاند که روزانه تقریبا ۶ دستگاه ماهواره در تاسیسات شرکت در ایالت واشنگتن ساخته میشود و ازاینرو هر دو یا سه هفته یکبار امکان پرتاب ۶۰ ماهوارهی استارلینک وجود دارد.
هرچند دسترسی به اینترنت پرسرعت و فراگیر ماهوارهای، ایدهای بسیار جذاب است، همهی افراد از وعدهی اسپیسایکس مبنی بر اتصال تمام جهان به دنیای دیجیتال خشنود نیستند؛ زیرا بهدلیل روشنایی بیش از حد انتظار ماهوارهها، پروژهی استارلینک از زمان نخستین پرتاب، برای ستارهشناسان و ناظران آسمان دردسرساز بوده است. وقتی هر دسته از ماهوارهها به مدار میرسند، همانند قطاری از نقاط نورانی درامتداد آسمان شب بهحرکت درمیآیند؛ هرچند روشنایی چشمگیر آنها با صعود به مدارهای عملیاتی ازبین میرود.
ستارهشناسان برای تصویربرداری از کهکشانها و ستارگان دوردست و دیگر اجرام آسمانی به آسمانهای تاریک احتیاج دارند و از اینرو دانشمندان سرتاسر جهان نگران هستند که ماهوارههای درخشان رصدهای نجومی را با اختلال مواجه کنند. بهمنظور رفع این مشکل، اسپیسایکس درحال همکاری با جامعهی نجوم بوده است تا به راهکارهایی عملی دست پیدا کند. دستهی دوازدهم استارلینک، دومین دستهای است که ماهوارههای آن بهمنظور کاهش بازتاب نور خورشید از قطعات براق ماهواره نظیر آنتنها به آفتابگیری ویژه مجهز شدهاند.