وقتی صحبت از اعطای وام کمبهره یا حتی بلاعوض میشود، در مقدمه توجیهی چنین اقداماتی، طبعا به شکل سنتی انبوهی از آمار و ارقام ملی و جهانی جور میشود تا این تزریقات مالی را توجیه و مخالفتهای احتمالی را پاسخگو باشد.وزیر ارتباطات روز چهارشنبه هفته قبل در تشریح خروجی جلسه هیات دولت گفته «با موافقت رییس جمهور، قرار شد طی دو سال پیش رو ۵۰۰ میلیارد تومان برای تامین منابع مالی توسعه خدمات به کسب و کارهای نوپا که در این عرصه کار میکنند اختصاص پیدا کند.
وزیر فاوا تصریح کرده که این حمایت میتواند هم مستقیم در اختیار کسبوکارهای نوپا و دانشبنیان قرارگیرد و هم میتواند به صندوقهای سرمایهگذاری خطرپذیر تزریق شود.»
فارغ از این که تا دو سال آینده تزریق این پول محقق میشود یا نه، اما وقتی سخن از وام و کسبوکارهای نوپا و دانشبنیان میشود، قطعا پای معاونت علمی ریاست جمهوری نیز در میان خواهد بود.حالا بشنوید اظهارات معاون علمی و فناوری رییس جمهوری را که تنها ۴۷ روز قبل مطرح شد و تیتر بسیاری از رسانهها نیز شد. عین اظهارات ستاری به این شرح است: «ما باید به این برسیم که وام دادن به استارتاپها خیانت به آنهاست. معاونت علمی پیش از این از طریق صندوقهای وابسته به بیش از دو هزار شرکت وام داده است. اما امروز اثرات آن را میبینیم. بسیاری از این شرکتها شکست خوردهاند و امروز باید پولهای وام را پس بدهند.
وی در ادامه گفته: وام برای شرکتی است که از آب و گل درآمده و میتواند بازار، قیمت، رقبا و ریسکها را پیشبینی کند. اما این در اختیار یک استارتاپ نیست. هیچکس نمیداند یک ماه بعد چه اتفاقی برای یک استارتاپ و شرکت نوپا میافتد.»موضوع نیاز به شرح و بسط بیشتر ندارد و نتایج تجربه تزریق پول به بیش از ۲ هزار شرکت، امروز پیش روی همین دولت است.
قبل از نوشتن این مطلب اما با یک همکار مشورت کردم تا نظر او را نیز جویا شوم که مگر نه این که همین چند وقت قبل معاون علمی گفته بود، وام دادن به استارتآپها خیانت به آنها است. همکارم اما پاسخ ظریفی داد و گفت: اگر وام بلاعوض باشد، چرا خیانت، که این عین لطف و محبت است! (منبع:فناوران)