کوچکترین شکی بر ارزش کار جمعی برای حل مشکلات مشترک وجود ندارد. تشکل‌های تخصصی می‌توانند ابزار مناسبی برای پیگیری و برطرف کردن موانع مشترک باشند. تشکل زدن به خودی خود هدف نیست و زمانی ارزشمند است که تشکل با هدف حل کردن مشکلی مشخص شکل بگیرد.
تشکل یک ابزار است و به این معنی نیست که هر کار جمعی پسندیده است و به سر منزل مقصود خواهد رسید و اگر از این ابزار استفاده صحیح نشود میتواند در جهت عکس نتیجه دهد.بدیهی ترین مشکلاتی که اکنون گریبان گیر صنف رایانه است ریشه ی آن عدم انسجام صنفی است .
جایی که فریاد اعضای آن راه به جایی نمیبرد.حتی با تشکیل کمیسیون های تخصصی هر رسته باز شاهد هرج و مرج و بی قانونی هستیم. زمانی که ارتباط بین مسئولین صنف و اعضای آن به هر دلیلی قطع شود،مشکلات بصورت جدی تر نمود پیدا میکند.تا جایی که شاهد آن هستیم که پیش افتاده ترین نیازهای صنف تبدیل به مشکل عمده ی اعضای صنف میشود.در شرایط فعلی اقتصادی که هر کسب و کار بایستی به رشد و بقای خود فکر کند موضوعاتی چون نرخنامه، مالیات ، بیمه ، متخلفین که جزء قدیمی ترین مشکلات صنف می باشد،
فرصتی برای موضوعات دیگر نمیگذارد. در شرایط کنونی متولی صنف میتواند با در دستور کار قرار دادن دغدغه های ابتدایی اعضای خود کمک شایانی به آنها کند.این در حالیست که با توجه به رشد روز افزون فناوری اطلاعات و پیوستن گروه های دیگر به صنف ،بایستی هر چه سریعتر نسبت به رفع مشکلات اینچنینی اقدام کرد تا ورودی های جدید صنف عطای پیوستن به صنف آی تی را به لقای آن نبخشند.
به دلیل تنوع زیاد کسب و کارها و گستردگی مطالبات مختلف، هیچکدام از آن کسب و کارها به نحو مطلوب و تخصصی نمی‌توانند مطالباتشان را پیگیری کنند تا در برگیرنده میزان قابل توجهی از مشکلاتشان به صورت عمیق باشد.کسب و کارهایی که باید خود وارد عرصه کار صنفی و مطالبه گری جمعی می‌شدند، بعد از اینکه نتوانند نتیجه مورد نظر را برای آنها محقق کرد، به طور کل از کار صنفی نا امید می‌شوند و مشکل را در کار صنفی ممکن است ببینند و نسبت به هر نوع کار جمعی بدبین شوند.
حل مشکلات به خودی خود قدم مثبتی است اما باید نگاه کارشناسی داشت و نه اینکه با کلید واژه «کار جمعی» ناآگاهانه به همه کسب و کارها و مردمی که از خدمات آنها می‌توانستند بهره‌مند شوند، ضربه بزنیم.کار جمعی میتواند ارزشمند باشد اگر در مسیر درستی قرار گیرد و سودای متولی گری را در سر نپروراند. صنف با تمرکز بر روی مشکلات مشترک در مانند فیلترینگ، بیمه، مالیات و … که عموما از عدم شناخت حاکمیت نسبت به این نوع حوزه شکل می‌گیرد، و پیگیری از طریق راهکارهای کارشناسی میتواند قدم مثبتی برای ذینفعان بردارد.باید فضایی محیا کرد تا کسب و کارهای جدید که عموما از تکنولوژی اینترنت نیز استفاده می‌کنند در کنار کسب و کارهای قدیمی‌تر که هنوز از این تکنولوژی استفاده نکرده‌اند قرار بگیرند و شناخت حاکمیت و مردم نسبت به کسب و کارهای جدید بهبود یابد تا هم عموم از تکنولوژی‌های جدید بهره‌مند شوند و هم بازیگران جدید در بین بازیگران قدیمیِ صنعت‌های مختلف پذیرفته شوند
