با پایان کار دولت یازدهم و نزدیک شدن به استقرار دولت بعدی گمانه‌زنی‌ها در خصوص ترکیب جدید کابینه دولت نیز اوج گرفته و البته حدس و گمان فعالان ICT نیز در خصوص ماندن یا رفتن واعظی از جمله بحث‌های داغ است. با این وجود بسیاری از فعالان و نهادهای حوزه ICT در این زمینه تا حدودی منفعل عمل کرده و کمتر اظهار نظری رسمی و علنی راجع به خواست‌ها، کاستی‌ها و توقعاتشان از وزارت ارتباطات دولت دوازدهم مطرح می‌کنند و تحرکات اندک در این خصوص نیز در عمل بیشتر چیزی شبیه به تعارف است.
در این میان اخیرا تعدادی از فعالان خصوصی ICT در نشستی که در محل سازمان نظام صنفی رایانه‌ای برگزار شد، به به طرح و بیان برخی خواسته‌های خود از دولت و وزیر ارتباطات بعدی پرداختند که برخی از این درخواست‌ها بسیار ابتدایی و کلی بود.
نکته قابل توجه آنکه که این جلسه محدود نیز در حالی برگزار شد که رییس سازمان نظام صنفی رایانه‌ای در ابتدای آن صراحتا اعلام کرد که جلسه براساس درخواست جمعی از فعالان صنف به منظور طرح و بررسی نظرات و پیشنهادات برگزار شده و بدیهی است به منزله موضع رسمی سازمان محسوب نمی‌شود. پس از این اظهارنظر نیز وی هیچ مشارکتی در این جلسه نداشت، تا همین اظهارات و پیشنهادات نیز جنبه طرح نظرات شخصی از سوی جمع حاضر تلقی شود.
این که چرا اصناف، تشکل‌ها و اتحادیه‌های فعال بخش خصوصی در حوزه ICT در مقطع فعلی که فصل ارایه درخواست‌های روشن و قاطع به تیم مدیریتی جدید محسوب می‌شود، ترجیح به سکوت و اتخاذ موضع انفعالی و محتاطانه دارند و به عبارت دیگر نسبت به رویدادهای آتی فضای کسب‌وکار خود بی‌تفاوت هستند، دو احتمال را پررنگ می‌کند. نخست آن که صنف ICT (یا حداقل روسا و مسوولان فعلی نهادهای خصوصی) از وضعیت موجود راضی هستند. البته در این میان یک گزینه دیگر نیز مطرح است و آن فشار از سوی طرف‌های دولتی برای سکوت و اظهار رضایت در مقطع فعلی است.
احتمال دوم آنکه فعالان بخش خصوصی کاملا مطمئن هستند که در جایگاهی نیستند که کسی در دولت به نظر، انتقاد، خواست و برنامه‌های ایشان اهمیتی دهد.
فارغ از این که کدام احتمال و گزینه بیش از سایر موارد بر وضع موجود و سکوت رسمی صنف ICT سایه افکنده، اما بد نیست نیم نگاهی به خواسته‌های مطرح شده در همان جلسه غیررسمی مدیران برخی شرکت‌های خصوصی در سازمان نظام صنفی رایانه‌ای داشته باشیم.
مرور درخواست‌ها از وزیر
از جان کلام و خواسته‌های مطرح شده از جلسه مذکور پیداست که ایشان معتقدند که از جایگاه لازم برای جلب توجه وزیر و سایر مسوولان حوزه ICT برخوردار نبوده و نیاز به تقویت این جایگاه است. اگرچه برخی این عامل بی‌توجهی را درونی و برخی بیرونی می‌دانستند که این موضوع نیز محل بحث بود. به هر تقدیر ایشان در یک خواسته، نظر مشترک داشتند و آن لزوم توجه بیش از پیش دولتی‌ها به نظرات خصوصی‌ها در تصمیم‌گیری‌ها و اجرای برنامه‌های ایشان بود.
برخی از مهمترین خواست‌های مطرح شده در جلسه مذکور به این شرح است:
– افزایش مشارکت بخش خصوصی فاوا در نهادهای تصمیم‌گیر
– پرهیز از رقابت نابرابر شرکت‌های شبه دولتی با شرکت‌های خصوصی
– اجرایی شدن قوانین فاوا
– کمک به اشتغال و کارآفرینی IT در دولت
– لزوم افزایش اهمیت به مقوله IT در مقایسه با CT
– بهره‌گیری از نظرات بخش خصوصی در انتخاب وزیر ICT و معاونان
– درخواست تسهیلات و معافیت مالیاتی برای تولیدکنندگان فناوری اطلاعات
درخواست‌هایی کلی و تعارف‌آمیز
بررسی جنس درخواست‌های مطرح شده در این جلسه نیز اما گویای سمت و سوی روشن و خاصی نیست و فارغ از غیررسمی بودن آن، پیشنهادات و خواسته‌های مذکور، پراکنده، بدون اولویت‌بندی و زمانبندی خاصی مطرح شده است.
به عبارت دیگر می‌توان گفت، صحبت‌های مطرح شده توسط برخی حاضران بیشتر جنبه توصیه و تعارف داشته و یک درخواست مشخص و با چارچوب‌های عملیاتی و زمانبندی مشخص نیست.
لذا از فعالان ICT انتظار می‌رود چنانچه که واقعا خواستار به سرانجام رساندن خواسته‌هایشان هستند، می‌بایست در قالبی رسمی و با مشارکت حداکثری فعالان صنفی، درخواست‌ها و مطالبات خود را در قالب طرحی مشخص و مدون ارایه کرده و در زمانبندی‌های مشخص ۶ ماهه یا یک ساله خواستار رسیدگی به تعداد مشخصی از آنها شوند.
تشکیل کمیته‌ای ویژه با تمرکز بر مطالبات از سوی بخش خصوصی و یا با مشارکت دولتی‌ها از دیگر اقدامات به منظور پیگیری جدی و عملیاتی خواسته‌های بخش محسوب می‌شود.
در غیر این صورت درخواست‌های مطرح شده چیزی به جز انبوهی تعارف و پیشنهاد تلقی نشده و نمی‌شود.
تمایل به تداوم وضع موجود و ابقای وزیر
اگرچه بخشی از نظرات مطروحه در جلسه مذکور بیان نوعی گلایه و کاستی بود، اما نباید از این نکته غافل شد که جهت‌گیری تعدادی از شرکت‌های بزرگ خصوصی در روزهای پایانی دولت یازدهم، گویای این امر بود که آنها از نحوه عملکرد وزیر و مجموعه وزارت ارتباطات رضایت دارند.
دعوت وزیر به نشست‌ها و جلسات امضای تفاهم‌نامه، دعوت وزیر برای افتتاح پروژه‌های مختلف، درکنار اخبار و اظهارنظرهای مثبت و ارایه گزارش عملکرد برخی شرکت‌های حوزه ICT درباره مطلوب بودن مدیریت واعظی و عملکرد وزارت ارتباطات در روزهای منتهی به انتخابات، همه و همه گویای رضایت بخشی از شرکت‌های خصوصی و خصولتی حوزه ICT از وضع موجود بود.
اگرچه برخی از فعالان شرکت‌های خصوصی در جلسه سازمان نظام صنفی مطالباتی را از وزیر ارتباطات مطرح کرده‌اند اما با این وجود به نظر می‌رسد، برآیند کلی نشان از رضایت کلی بخش خصوصی از عملکرد وزارت ارتباطات داشته و عدم تحرک و سکوت در مقطع فعلی نیز از نشانه‌های این رضایت محسوب می‌شود.
نشانه‌های خرسندی در رسانه‌ها
اگر رسانه‌های وابسته به دولت و رسانه‌های همسو با دولت را کنار بگذاریم و بازتاب اظهارات فعالان صنفی را نیز به آن اضافه کنیم، واقعیت آن است که بخشی از عملکرد و رسالت رسانه‌های این حوزه، تحلیل وضعیت و کاستی‌های موجود در بخش ICT به شمار می‌رود.
نکته اینجاست که تحلیل محتوای رسانه‌های حوزه ICT در سال‌های گذشته و ماه‌های اخیر نیز گویای نوعی خرسندی است. چراکه بخش عمده مطالب این رسانه‌ها شامل اخبار روابط عمومی‌ها، پوشش مراسم‌ها و نشست‌ها بوده و آثاری از مشکلات ریشه‌ای و پیگیری‌های گسترده آن از سوی رسانه‌ها به چشم نمی‌خورد.
کما این که برخی اخبار و اطلاعیه‌های شرکت‌های خصوصی در روزهای پایانی دولت یازدهم (که شکلی کاملا رپورتاژگونه داشتند) و نحوه بازتاب آن در رسانه‌ها گویای همین امر بوده است.
با تمام این تفاسیر باید منتظر ماند و دید در مدت باقی مانده برای معرفی اعضای پیشنهادی در کابینه دوازدهم، شاهد تحرکی در بخش خصوصی حوزه ICT خواهیم بود یا آنکه در بر همان پاشنه خواهد چرخید. (منبع:عصرارتباط)
