سازمان تنظیم مقررات و ارتباطات رادیویی در حالی به دوازدهمین سال کاری خود نزدیک می‌شود که دو تجربه کاملا متفاوت در ارایه پروانه‌های خدمات ارتباطی در کارنامه کاری خود دارد.رگولاتوری این روزها از یک سو درگیر شکست انحصار شرکت مخابرات ایران در عرصه سیم‌مسی، تلفن‌ثابت، فیبرنوری و غیره است. اما این که چه میزان از این تلاش‌ها واقعا در راستای انحصارزدایی بوده و چه میزان اهداف دیگری را تعقیب می‌کند، موضوع این نوشتار نیست.اما رگولاتوری از سوی دیگر تجربه صدور انواع و اقسام پروانه‌های اینترنتی بی‌نمونه در دنیا را نیز در کارنامه حرفه‌ای خود دارد. این موضوع در نهایت کلاف سردرگمی شد که حالا رگولاتوری خود باید بنشیند و دوباره تمام این گره‌ها را باز کند و بخش بزرگی از این پروانه‌ها را در قالب یک پروانه جدید به نام FCP تجمیع کند.
پس همانطور که ملاحظه می‌شود رگولاتوری نه تجربه خوشی از تک انحصاری دارد و نه تجربه خوشی از صدها پروانه برای ارایه یک نوع خدمت را دارد.اما به نظر می‌رسد برخی فعالان عرصه خدمات ارتباطی همچنان حاضر به دل کندن از رانت‌خواری و انحصارطلبی نبوده و با نزدیک شدن به زمان بررسی و صدور پروانه‌های FCP، خواستار محدودیت هرچه بیشتر برندگان این پروانه هستند.
یکی از دلایل مطروحه برای واگذاری بازار اینترنت به ایشان و چند شرکت انگشت‌شمار، احتمال عدم ارایه خدمات از سوی شرکت مخابرات به بازیگران بیشتر و جدیدتر از یک سو و نیمه تعطیلی نیمی از دارندگان پروانه‌های قدیمی از دیگر سو است.در این خصوص اما باید گفت، اتهام کهنه و نامشخص عدم واگذاری امکانات از سوی مخابرات که به دو دلیل قابل پذیرش نیست. نخست این که برخی از همین PAPها در سال‌های اخیر از همین بازاری که پرتهدید می‌نامند، سودهایی رویایی کسب کرده‌اند و دوم این که قواعد بازی ارایه خدمات اینترنتی نیز در حال تغییر است.
در خصوص نیمه تعطیل بودن نیمی از شرکت‌های اینترنتی نیز باید گفت، مسوولیت عمده وضع موجود به عهده خود ایشان و برنامه توسعه‌ای ایشان قبل از دریافت پروانه فعالیت باز می‌گردد. چه اگر فضا امکان رشد و نموی نمی‌داشت، امروز باید شاهد تعطیلی تمام شرکت‌های اینترنتی باشیم که علی‌القاعده نه تنها چنین نیست بلکه برخی از ایشان امروز ادعاهای بزرگی در سطح کشوری نیز دارند.به هر حال تقاضای برخی فعالان بازار اینترنت برای نپذیرفتن و رد ۳۰ متقاضی اولیه پروانه FCP از سوی رگولاتوری، در حالی مطرح می‌شود که اظهارات اخیر وزیر ارتباطات در خصوص مخابراتی‌ها را به ذهن متبادر می‌کند که قرار نبود انحصار دولتی تنها تغییر شکل داده و تبدیل به انحصار خصوصی شود.
وانگهی به نظر می‌رسد، برخی مخالف یا مخالفان ورود بازیگران جدید و تازه نفس به بازار اینترنت کشور، از قبل خود را دارنده قطعی پروانه FCP می‌دانند و از هم‌اکنون در حال ترسیم محدوده بازار و نوعی تعیین تکلیف و تحمیل شرایط به رگولاتوری هستند.به هر تقدیر بر اساس تجربیات گذشته و فعلی، یکی از وظایف ذاتی رگولاتورها، فراهم‌آوردن زمینه رقابتی‌شدن هر چه بیشتر بازار ارایه خدمات ارتباطی و اطلاعاتی است.از این رو رگولاتوری می‌بایست بی‌توجه به فشارها، به حکم ماموریت و وظیفه قانونی خود، زمینه برای تشویق و ورود سرمایه‌گذاران و متقاضیان پروانه FCP، با لحاظ دو تجربه قبلی خود که به آن اشاره شد را فراهم کند.(منبع:فناوران)
