ایو رباتی کوتاه قد و هم عرض با یک یخچال است که بر خلاف ربات های دیگر بازو یا سر ندارد و می تواند بارهای سنگینی را حمل نموده و مسافت های طولانی را بپیماید.این در واقع یکی از ۲۵ ربات خودکاری است که در جدیدترین بیمارستان سانفرانسیسکو به خدمت گرفته شده و به کارکنان این بیمارستان کمک می کند.
طبق برنامه ریزی های صورت گرفته، تا کمتر از پانزده روز دیگر یک مرکز پزشکی در سانفرانسیسکو افتتاح می شود و قرار است که ایو و ربات های همکارش نیز برای جابجا نمودن دارو، مواد غذایی و بسیاری موارد دیگر در این مرکز به خدمت گرفته شوند.البته گفتنی است که تا به امروز ۱۶۰ بیمارستان دیگر هم در سراسر دنیا، ربات هایی نظیر ایو را به خدمت گرفته اند اما این مرکز، بزرگ ترین تیم رباتی را در مقایسه با آنها در اختیار دارد.
مساحت این بیمارستان ۲۸۹ تخت خوابی برابر با سه زمین فوتبال است و جدیدترین فناوری ها را در خود دارد. پلان طبقات مرکز درمانی مذکور و معماری آن در حافظه ایو ذخیره شده و به همین دلیل بهترین مسیرها را برای حرکت خود انتخاب می کند.
این ربات محصول گروهی به نام Aethon است و به گونه ای طراحی شده که بیشتر نوعی کمک برای خدمه انسانی به شمار می رود تا یک جایگزین.
کن گلدبرگ پروفسور رباتیک دانشگاه کالیفرنیا در این رابطه اظهار داشت که در محیط های پزشکی نمونه های خون و بافت بدن بیماران باید به سریع ترین شکل ممکن به واحدهای مربوطه انتقال داده شود و ربات ها می توانند بهترین گزینه برای انجام این کار باشند.
زمانی که حرف از ربات های خودکار به میان می آید، اغلب افراد ناخودآگاه به یاد جاروبرقی Roomba می افتند؛ همان سطح دایره ای شکلی که گوشه به گوشه اتاق ها را برای یافتن ذرات گرد و غبار طی می کند و موانع را پشت سر می گذارد. اما ایو به مراتب از رومبا پیشرفته تر است.
این ربات همه مسیرهای داخل بیمارستان، محل قرار گیری نیمکت ها و کنج های آن را می شناسد و به گونه ای برنامه ریزی شده که می تواند از میان ۲۰ آسانسور این مرکز با ۶ تای آنها و درب هایشان ارتباط برقرار نماید.
ربات یاد شده مجهز به ۳۰ حسگر خورشیدی و مادون قرمز، یک لیزر و یک دوربین است و به همین دلیل زمانی که انسان یا شی ای در مقابل آن قرار بگیرد، می تواند این مسأله را تشخیص داده و به زبان بیاورد و به شکلی مودبانه می گوید: «لطفا کنار بایستید.»
گفتنی است که این ربات ها توانایی پاسخگویی به سوالات را ندارند با این حال، بیش از ۷۰ عبارت را می دانند و با لهجه ها و صداهای گوناگون (مثلا یک مرد استرالیایی یا یک خانم انگلیسی) سخن می گویند.
ربات های یاد شده همچنین می تواند به زبان اسپانیایی نیز صحبت کنند و برای آنکه ظاهری جذاب تر داشته باشند، آنها را به شکل ماشین، برش های میوه یا شخصیت های کارتونی طراحی کرده اند.
پاملا هادسون، مدیر اجرایی سیستم های بالینی این بیمارستام می گوید: «ما تلاش داریم که ظاهری انسانی تر به این ربات ببخشیم و حتی رقابت هایی را برای نامگذاری آنها برگزار کردیم.»
همه ربات های به خدمت گرفته شده در این بیمارستان شبیه به وسایل نقلیه باری هستند که انواع مختلفی از سبد روی آنها کار گذاری شده است.
سبدهای مربوط به آشپزخانه با سینی های مواد غذایی پر می شوند و سبدهای دارویی هم در داخل دراورهایی قرار می گیرند که قفل می شوند و تنها از طریق پین کد یا روش های بیومتریک نظیر اثر انگشت قابل باز شدن هستند. گفتنی است که این ربات ها می توانند تا ۴۵۳ کیلوگرم را در خود حمل نمایند.
زمانی که این ربات ها مشغول تحویل دادن مواد غذایی و دارویی نباشند در جایگاه های کوچکی که برای شارژ آنها در نظر گرفته شده قرار می گیرند تا شارژ شوند.
اغلب این ربات ها می توانند پس از تنها ۴ ساعت شارژ تا یک روز کامل کار کنند و از طریق شبکه بیسیم بیمارستان نیز با یکدیگر ارتباط برقرار نمایند.
گفتنی است که وظایف ربات های یاد شده هم به صورت برنامه ریزی شده است و هم به صورت در لحظه می توانند فعالیت کنند. از جمله وظایف برنامه ریزی شده آنها می توان به تحویل ۱۰۰۰ پرس غذا به بیماران و همچنین جمع آوری ظروف غذای آنها اشاره نمود که به صورت روزانه انجام می شود.
وظایف و اموری هم که این ربات ها به صورت در لحظه انجام می دهند شامل تحویل دارو به بیماران یا نمونه به آزمایشگاه است.
کارکنان این بیمارستان برای اجرای فرامین و دستورات در لحظه خود توسط ایو، از نوعی سیستم کامپیوتری تاچ استفاده می کنند و ربات هم پس از دریافت دستور از جایگاه شارژ خود بیرون آمده و اعلام می کند که در حال ترک کردن آن محدوده است.
با نزدیک شدن ایو به درهای بسته، آن درها به صورت خودکار باز می شوند و سپس ربات یاد شده با سرعتی مشابه به یک انسان، به آرامی راهروها را طی می کند تا به مقصد برسد.
طیق گفته مدیران این بیمارستان، انتظار می رود که هر یک از مأموریت های تحویل داروی این ربات حداکثر ۴۵ دقیقه به طول بیانجامد.
بیمارستان سانفرانسیسکو علاوه بر این ربات، دیگر فناوری های پیشرفته را نیز به خدمت گرفته است. برای مثال، اتاق بیماران دارای نوعی «دیوار رسانه ای» بوده که در واقع یک تلویزیون فلت ۶۰ اینچی است و به بیماران امکان می دهد که از طریق آن خدماتی خاص را تقاضا کرده یا از نرم افزارهای ارسال ایمیل و اسکایپ استفاده نمایند.
پزشکان این مرکز هم می توانند از دیوار رسانه ای درون اتاق ها برای نمایش تصاوی اسکن و رادیولوژی به بیماران استفاده نمایند.
لازم به توضیح است که مرکز پزشکی سانفرانسیسکو در منطقه میشن بی سه بیمارستان مختلف (برای کودکان، زنان و درمان سرطان) را در خود جای داده است.
به گفته مدیران این بیمارستان، هدف از به خدمت گرفتن این ربات ها آن است که دیگر خدمه انسانی مجبور به جابجایی محموله های سنگین در راهروهای این مرکز نباشند. همچنین قرار است که عملکرد و اطمینان پذیری آنها بهبود یافته و به مروز زمان نسخه های پیشرفته تری از ایو به خدمت گرفته شود.
