در علم ارتباطات کارکردهای زیادی برای رسانه‌ها تعریف شده است که یکی از مهم‌ترین آنها کارکرد اطلاع‌رسانی است. به این منظور که قسمت عمده‌ای از انتظارات مخاطبان رسانه‌ها دریافت اخبار و اطلاعات روزمره است و افراد غالبا اطلاعات مورد نیاز خود را از طریق رسانه‌های جمعی نوشتاری و صوتی به‌دست می‌آورند.امروزه در عصر ارتباطات و زیر بمباران خبری سایت‌ها و رسانه‌های مختلف وظایف رسانه‌هایی که دغدغه اطلاع‌رسانی صحیح به مردم را دارند بیشتر می‌شود.
اما در کنار حضور رسانه‌های مختلف پدیده‌ای به نام شبه‌رسانه‌ها به‌وجود آمده‌اند که متاسفانه ترکش‌های حضور این‌گونه شبه‌رسانه‌ها در حوزه ICT نیز به چشم می‌خورد.در این خصوص شنیده شده نمایندگی برخی از برندهای مطرح در حوزه موبایل و کامپیوتر، شبه‌رسانه‌هایی تشکیل داده‌اند که ظاهرا با دو هدف مشخص راه‌اندازی شده‌اند: نخست تبلیغ یک برند خاص در شبه‌رسانه‌های وابسته به خود و دوم تبلیغ منفی علیه رقبا در شبه‌رسانه‌های وابسته به خود!
شاید تا اینجای کار را بتوان به نوعی ترفندهای تبلیغاتی برندها ارزیابی کرد، اما نکته تاسف‌برانگیز ماجرا این است که در پس تشکیل شبه‌رسانه‌های تازه‌تاسیس، موضوع دیگری پنهان است و آن پولشویی است. به این معنی که برای مشروع جلوهدادن بودجه‌هایی که در اختیارشان قرار می‌گیرد با استفاده از روش‌هایی از جمله تاسیس شبه‌رسانه‌ها سعی در القای انجام کار درست و تبلیغاتی به کمپانی‌های خارجی که اعتماد کرده و نمایندگی برند خود را به آنها واگذار کرده‌اند، دارند.
براساس اطلاعاتی که به دستمان رسیده است در برخی شبه‌رسانه‌هایی که شاید حتی نام آنها به گوشتان نخورده باشد ارقام بسیار قابل توجهی به عنوان تبلیغات و یا درج خبر پرداخت می‌شود که متعاقبا به جیب خود نماینده‌ها برمی‌گردد.این ارقام نجومی به هیچ‌وجه تناسبی با جایگاه این شبه‌رسانه‌ها ندارند و در واقع شبه‌رسانه‌های مذکور به عنوان ابزاری برای صرف هدایت‌شده بودجه‌های سنگین برخی از برندها به وجود آمده‌اند و به این ترتیب با یک تیر چند نشان می‌زنند.
آنها به این ترتیب هم برند خود را تبلیغ می‌کنند، هم علیه رقیب یا رقیبان خود سیاه‌نمایی می‌کنند و مهم‌تر از همه این که بودجه‌های تعریف شده کمپانی‌ها را در قالب تبلیغات در شبه‌رسانه‌های خود به جیب مبارک خودشان برمی‌گردانند!عصرارتباط در شماره‌های آینده این موضوع را بیشتر موشکافی خواهد کرد.
