هفته گذشته مشکل خاصی نداشتم. برای خودم مشغول بودم و از نظر روحی هم در آرامش ابدی بودم و البته یه کم نگران نداشتن سوژه که یهو دیدم به‌به رسید. حتما این جوک رو شنیدین که طرف مدتی به یکی خیره شده بوده، بعد میره جلو و به طرف مقابل می‌گه ببینم تو قیافت اینطوریه یا داری مسخره بازی در میاری!
خب البته این جوک ارتباطی با مطلب نداشت فقط برای این بود که لبخندی به لب شما بیارم. بگذریم، آقا یکی منو روشن کنه واقعا بعضی مسوولان با هم قهرن یا دارن چیکار میکنن؟
اون یکی هفته قبل‌تر که ظاهرا مسوولان سازمان محیط زیست با همکاران دولتی خودشون اختلاف داشتن و هر چی اونا می‌گفتن بابا به نظر ما پارازیت مشکلی نداره، محیط زیستیا می‌گفتن خیر داره. بعد جالب اینکه این موضوع رو به همکاراشون نمی‌گن، هی میان به مردم میگن و جواب همدیگر رو از طریق رسانه‌ها می‌دن.
من موندم این آقایون و خانم‌ها مگه حداقل هفته‌ای یکبار تو هیات دولت همدیگرو نمی‌بینن بعد گفتم خب شاید اونجا هم حرفی در کار نیست و از کنار هم که رد می‌شن میگن فردا فلان روزنامه رو بخر یا برو تو فلان سایت جوابتو دادم!
حالا مشابه همین موضوع قهر و آشتی در مورد شورای عالی فضای مجازی و وزارت ارتباطات پیش اومده. شورای عالی فضای مجازی میگن منتظر رییس جمهور هستیم، وزارت ارتباطات هم می‌گه منتظر شما هستیم. من موندم حالا چی این وسط گیر کرده که به این انتظاره پایان نمی‌ده. من به خاطر همین هی از خود سوال می‌کنم، واقعا اگه ما رسانه‌ای‌ها نبودیم، مسوولان از چه مسیری می‌تونستن با هم در تماس باشن و حرفاشون رو به هم برسونن.
بعد با خودم گفتم خب چرا مسوولان به جای استفاده از رسانه‌ها برای این که با هم در تماس باشن، از تلفن، نامه‌های اداری، فکس یا ایمیلی چیزی استفاده نمی‌کنن. اول گفتم شاید شماره فکس، تلفن، آدرس یا ایمیل همدیگرو ندارن که خب گفتم این که کاملا بعیده از ۱۱۸ سوال کنن بهشون می‌ده.
بعد فهمیدم راز این جریان در چیه. این روزا زیاد گفته میشه که وزارت ارتباطات و شورای عالی فضای مجازی مشکل بودجه دارن. خب استفاده از تلفن، ایمیل، نامه‌نگاری و فکس هم نیاز به هزینه داره. یکی باید بشینه متن اولیه رو بنویسه، یکی تایپ کنه یکی پرینت بگیره، دوباره غلط گیری بشه، بعد چند تا هم رونوشت جهت استحضار و جهت اطلاع نیاز هست که خودش چند ورق میشه، چند نفر هم باید مامور بشن اینارو برسوون دست این و اون.
اینجا بود که همه چیز برام یییهو روشن شد که خب چه کاریه رسانه‌ها به شکل رایگان همین کار رو دارن میکنن که. ما حالا میریم اینور اونور خود خبرنگارا میان سوال میکنن ما هم جواب میدیم و فرداش به گوش طرف مقابل می‌رسه. اینجا بود که به هوش و صرفه‌جویی برخی مسوولان زحمتکش به شدت پی بردم. واقعا باید از ایشان تقدیر کرد. من شخصا از شما متشکرم که اینقدر در صرف بودجه‌ها دقت نظر دارید.
قربان شما
آق فری
(منبع:عصر ارتباط)
