۲۴ سال پیش، تلسکوپ فضایی هابل از ایستگاه فضایی دیسکاوری روی فضا زوم کرده تا برای ما که روی زمین هستیم از فضا، دیدی بدون هیچ مانع فراهم کند.در زمان ارسال، هابل مجهز به دوربین WF/PC، یک اسپکتو گراف GHRS، دوربین FOC، اسپکتوگراف FOS و یک فوتو متر HSP شد، اما دانشمندان متوجه شدند که اولین تصاویر ارسالی از هابل تار هستند. به همین دلیل هم ماموریت ۱۹۹۳ را ترتیب داده و پس از اتمام موفقیت آمیز آن و طبق گفتههای ناسا، تصاویر ارسالی دقیق و با کیفیت شدند.ماموریتهای بعدی به ترتیب هر کدام باعث ارتقا کیفیت تصویر برداری هابل شدند تا جایی که سال ۱۹۹۷ بود که بروزرسانی ایجاد شده در این تلسکوپ به آن امکان میداد که بتواند نور مادون قرمز ساتع شده از اشیا در اعماق فضا را شناسایی کرده و از اشیا آسمانی عکسهایی با جزئیات زیاد بگیرد.در حال حاضر گالری تصاویر هابل شامل ۵۷۰۰۰۰ تصویر از ۳۰۰۰۰ شی آسمانی از سال ۱۹۹۰ است و هر ماه حدود ۳۶۰ گیگابایت داده را تولید میکند.در مطلب جالب زیر برای شما ۱۰ تا از بهترین تصاویر گرفته شده با هابل را آماده کردهایم:
Horsehead Nebula (سحابی سر اسب)
سال گذشته، تلسکوپ هابل ناسا/ESA تصاویر جدید از درون صورت فلکی جبار(شکارچی) منتشر کرد. تصاویر با نور مادون قرمز گرفته شده بودند که از درون اشیا غبار آلود که ممکن است مانع دید شوند، عبور میکند. ESA درباره این عکس میگوید:” نتیجه ساختاری شکننده و اثیری است که متشکل از چینهای گازی است و با ظاهر سحابی در نور مرئی تفاوت دارد”.
NGC 5584
کهکشان NGC 558T یکی از هشت کهکشانی است که اختر شناسان برای اندازه گیری نرخ انبساط جهان مورد مطالعه قرار دادهاند.
Orion Nebula (سحابی جبار)
بیش از ۳۰۰۰ ستاره در ابری از گاز و غبار، سحابی جبار را تشکیل دادهاند که برخی از آنها با نور مرئی هرگز دیده نشدهاند.
Whirlpool (گرداب)
کهکشان گرداب (سمت چپ) به بازوهای مارپیچی خود مشهور است. شکل ویژه آنها احتمالا به دلیل تقلا در برابر جاذبه گرداب با کهکشان کوچکتر همراهش در سمت راست پدید آمده است.
Butterfly Nebula ( سحابی پروانه)
یک سحابی دو قطبی که ستاره مرکزی آن گازهای خود را بیرون رانده و جریانی از اشعه فرابنفش را رها کرده است.
Arp 273
جاذبه میتواند تمام کهکشانها را از هم بپاشاند، اما آنها دوباره راه خود را مییابند و به شکل دیگری ساخته میشوند. Arp 273 یک نمونه خارقالعاده از این مورد است که با فرم شگفت انگیزی که دارد حس حرکت و قدرت را تداعی کرده و در عین حال شدیدا زیبا و برازنده است.
Omega Centauri (امگا قنطورس)
۱۰۰۰۰۰ ستاره در یک خوشه عظیمالجثه ستارهای که تنها یک بخش از امگا قنطورس را تشکیل میدهند. این خوشه دارای تقریبا ۱۰ میلیون ستاره بوده و عمری بین ۱۰ تا ۱۲ میلیارد سال دارد.
Stellar Spire in the Eagle Nebula (منار مخروطی ستارگان در سحابی عقاب)
فکر کنید چه میشد اگر میتوانستید از این منار بالا بروید؟ این منار ۹٫۵ سال نوری یا ۵۷ تریلیون مایل ارتفاع دارد، پس بهتر است همین الان راه بیفتید. ناسا معتقد است که این برج میتواند یک ماشین جوجه کشی بزرگ برای ستارههای تازه متولد شده باشد.
NGC 4214
کهکشان کوتوله NGC 4214 مثل یک شیرخوارگاه برای ستارگان و ابرهای گازی است. این کهکشان در فاصله ۱۰ میلیون سال نوری از صورت فلکی سگهای شکاری قرار گرفته و نزدیکی آن به همراه گستردگی متنوع از مراحل تکاملی ستارگان، از آن بستری مناسب برای تحقیق درباره شکل گیری و تغییرات ستارگان ساخته است.
Galaxy Cluster (خوشه کهکشانی)
این تصویر که همین تازگیهای منتشر شده است، نمونهای از جهان را ارائه میدهد. این تصویر جدید از هابل انواع قابل توجهی از اشیاء در فواصل متفاوت از ما را که به اندازه نیمی از لبه جهان قابل مشاهده توسعه یافتهاند نشان میدهد.